بررسي اثر تعداد نقاط مرجع باليني بر دقت ترسيم منحني قوس دنداني به روش سه بعدي

The effect of the number of clinical bracket points on the accuracy of curve fitted to dental arch form by 3D method

چكيده زمينه و هدف: حصول يك منحني دقيق منطبق بر قوس دنداني بيماران گامي مهم در طرح درمان ارتودنسي است. هدف از اين مطالعه مقايسه ميزان انطباق دو منحني رسم شده براي قوسهاي دنداني با استفاده از تعدادي متفاوت از نقاط اتصال كلينيكي براكت (CBP) Clinical Bracket Point در تابع چند جمله‌اي درجه چهار مي‌باشد. روش بررسي: در اين مطالعه تشخيصي فرمول رياضي مرتبط با توابع چند جمله‌اي براي رسم منحني قوسهاي دنداني هجده فرد بالغ با اكلوژن نرمال به كار گرفته شد.CBPها روي هر يك از دندانهاي حاضر در قوسهاي دنداني شامل دندانهاي مولر دوم تا مولر دوم مدلهاي گچي فك بالا و پايين مشخص شد. يك CMM براي ثبت مختصات فضايي نقاط به كار رفت، سپس يك نرم افزار انطباق منحني براي به دست آوردن بهترين منحني چند جمله‌اي درجه چهار منطبق بر 14،CBP به كار رفت. براي هر مدل يك منحني درجه چهار ديگر با استفاده از تنهاCBPهاي روي دندانهاي سانترال، كانين و مولرهاي دوم به روش اشاره شده رسم شد. منحنيهاي مربوط به هر مدل با استفاده از معيارهاي آماري توصيفي، Root Mean Square(RMS) و Intraclass Correlation Coefficient مقايسه شدند. يافته‌ها: منحنيهاي مربوط به هر مدل دنداني فاقد اختلاف معنادار آماري بودند. همچنين اختلافي در اين زمينه بين مدل‌هاي فك بالا و پايين مشاهده نشد. نتيجه‌گيري: استفاده از شش CBP براي تطبيق يك منحني چند جمله‌اي درجه چهار بر قوسهاي دنداني فك بالا و پايين با دقت مناسب، كفايت مي‌كند. كليد واژه‎ها: تشخيص با كامپيوتر – تصويربرداري سه بعدي – ارتودنسي – تصميم گيري به كمك كامپيوتر- آرك دنداني

Abstract Background and Aim: Adjustment of an accurate curve to the dental arch is an im-portant part of orthodontic treatment. Our goal was comparing the fitting accuracy of two curves constructed by different numbers of clinical bracket points (CBP) to the dental arch form using 4th degree polynomial function. Materials and Methods: A mathematical formula associated with a polynomial function was used to reconstruct the dental arch forms of 18 adolescents (18 casts) with normal occlusion. CBPs were marked on every tooth present in each maxillary and mandibular model (second molar to second molar) using an orthodontic bracket positioning gauge. A coordinate measuring machine (CMM) was used to record the coordinates of each CBP (x, y). Then a curve fitting software was used to obtain the best 4th degree polynomial function and the associated curve fitted to all 14 CBPs. Another polynomial 4th degree function curve was obtained for the same models using CBPs only on central incisors, canines and second molars. Curves for each model were compared using statistical values including correlation coefficient, standard error, sum of residuals and R^2. Results: The mean root squares for curves fitted to 14 points in all samples were 0.8855 and it was 0.9629 when 6 points were compared with 14 points . The intrac-lass correlation coefficient (ICC) between curves fitted to 6 and 14 points was 0.946 in mandible, 0.983 in maxilla and 0.969 for both. Conclusion: Six CBPs were enough for proper fitting of 4th degree polynomial function to dental arch forms of both jaws. Key Words: Diagnosis - Imaging - Three-Dimensional – Orthodontics - Decision-making computer-assisted - Dental arch