بررسي تاثير برنامه آموزشي پيشگيري از استيوپروز بر آگاهي زنان كارمند

The Effect of an Educational Osteoporosis Prevention Program on Awareness of Employed Women

مقدمه: استيوپروز شايع‌ترين بيماري متابوليك استخوان مي‌باشد. در جمعيت زنان ايراني، شيوع استيوپروز در ناحيه ستون فقرات و فمور 9/18% تخمين‌زده شده است. پژوهش حاضر با هدف بررسي تاثير برنامه آموزشي پيشگيري از استيوپروز بر ميزان آگاهي در زنان كارمند شهرستان شاهرود انجام شده است. مواد و روش‌ها: اين مطالعه نيمه‌تجربي ازطريق پرسش‌نامه پايا و روا بين 180 خانم كارمند با مدرك تحصيلي ديپلم يا بالاتر كه ازطريق دفتر امور بانوان جهت شركت در تحقيق معرفي شده بودند، طراحي و اجرا شد. پس از انجام آزمون اوليه و تجزيه‌و‌تحليل اطلاعات، برنامه آموزشي به شكل پمفلت، پوستر و سخنراني همراه با نمايش اسلايد توسط 3 متخصص زنان، پاتولوژي‌، داخلي در يك روز اجرا گرديد و آزمون ثانويه پنج هفته پس از آموزش انجام شد. تجزيه‌‌وتحليل‌ داده‌ها با آزمون t و مك نمار انجام گرديد. سطح معناداري براي تمام آزمون‌ها 05/0 در نظر گرفته شد. نتايج: نتايج پژوهش دال بر وجود اختلاف معنادار بين ميانگين امتياز آگاهي درزمينه بيماري‌هاي مسبب استيوپروز، داروهاي ايجادكننده، داروهاي پيشگيري‌كننده، عوامل پيشگيري‌كننده، عوامل مساعدكننده و قابل‌اجتناب و عوامل مساعدكننده و غير‌قابل‌اجتناب استيوپروز قبل و بعد از آزمون بود (001/0P < ). نتيجه‌گيري: باتوجه به ميزان پايين آگاهي زنان كارمند درخصوص استيوپروز قبل از آموزش، ضرورت افزايش آگاهي جهت پيشگيري از اين بيماري و حفظ سلامتي، افزايش كيفيت زندگي و استقلال در دوران سالمندي ضروري به‌نظر مي‌رسد.

Introduction: Osteoporosis is one of the most common metabolic bone diseases. The prevalence of osteoporosis in spine and femur bones of Iranian women is estimated to be 48.6%. The present survey aimed at investigating the effectiveness of an educational osteoporosis prevention programs in improving the awareness of employed women in shahroud. Methods: In this quasi experimental study, a group of 180 employed women having high school diploma or higher levels of education were chosen randomly from a list provided by the women’s affair office. Data were collected through a valid and reliable questionnaire. After the pre-test, the participants were given a set of educational instructions through pamphlets, posters, lectures and slide shows by a gynecologist, a pathologist and an internist on the same day. The post-test was administered after 5 weeks to examine the effectiveness of the instructions. SPSS was use to analyze the results through paired t-test and Mc-Nemar test. Results: The findings indicated a significant difference between the groupsʹ awareness prior to and after the program regarding the diseases and drugs which cause osteoporosis, preventive medicines, preventive factors, avoidable predisposing factors and, unavoidable predisposing factors (P < 0.001). Conclusion: With regard to the low awareness of employed women of osteoporosis prior to the educational program, it seems essential to enhance the awareness of women to prevent this disease, to maintain health, to enhance quality of life and to maintain independence in the elderly age.