عنوان مقاله :
بررسي شيوع و عوامل مرتبط با رتينوپاتي ديابتي در شاهرود
عنوان فرعي :
The Prevalence and Related Factors of Diabetic Retinopathy in Shahroud
پديد آورندگان :
كوهيان ، حسن نويسنده , , سهرابي، محمدباقر نويسنده sohrabi, mohammad bagher , ذوالفقاري، پونه نويسنده Zolfaghari, pouneh , شاكر، صديقه نويسنده دانشگاه علوم پزشكي شاهرود- بيمارستان امامحسين- كارشناس پرستاري Shaker, Sedighe , فرساد، رميصا نويسنده دانشگاه علوم پزشكي شاهرود- بيمارستان امامحسين- كارشناس بيناييسنجي Farsad, Ramisa , يحيايي، الهه نويسنده دانشكده پزشكي Yahyaei, Elahe
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1391 شماره 0
كليدواژه :
ديابت , رتينوپاتي , شاهرود
چكيده فارسي :
مقدمه: رتينوپاتي ديابتي، يكي از عوارض خطرناك ديابت ميباشد كه ميتواند منجربه نابينايي گردد. هدف از اين مطالعه، تعيين شيوع و عوامل مرتبط با رتينوپاتي ديابتي در مراجعان به واحد ديابت شاهرود ميباشد.
مواد و روشها: براي 625 نفر از مراجعين به مركز ديابت شاهرود از سال 1378 لغايت 1388، معاينه كامل عمومي و تخصصي چشمپزشكي انجام شد.
نتايج: ميانگين سني واحدهاي پژوهش 7/11± 9/47 سال بود. ميانگين مدتزمان ابتلا به ديابت 8/53± 5/48 ماه بود. در فوندوسكوپي انجامشده 442 نفر (7/70%) وضعيت طبيعي و 183 نفر (3/29%) رتينوپاتي ديابتي داشتند كه 4/23% از نوع غيرپروليفراتيو و 9/5% از نوع پروليفراتيو بود. رابطه معناداري بين رتينوپاتي ديابتي با سن بيمار (005/0P < )، ديابت نوع دو (003/0P < )، مدتزمان ابتلا به ديابت (003/0P < ) و مقدار قند خون ناشتا (008/0P < ) وجود داشت، ولي رابطه آماري معناداري بين جنس (621/0=P) و نوع داروي ضدّقند مصرفي (586/0=P) با رتينوپاتي ديابتي يافت نشد.
نتيجهگيري: با تشخيص زودرس ديابت و كنترل عوامل تسريعكننده ابتلا به رتينوپاتي ديابتي و درمانهاي موثر و بهموقع، ميتوان پيشرفت بيماري را در اين افرد كاهش داد.
چكيده لاتين :
Introduction: Diabetic retinopathy is a dangerous complication of diabetes which can lead to blindness in these patients. The aim of the present study is to investigate and determine the prevalence of diabetic retinopathy in diabetic patients of Diabetes Unit of Shahroud.
Methods: This study is carried out on 625 clients of Diabetes Unit of Shahroud, during 10 years (since 1999-2002), patients were examined generally and ophthalmologicaly.
Results: The mean age of clients was 47.9±11.7 years. Mean age of diabetes contraction time was 48.5±53.8 months. In the fundoscopy 442 people were normal and 183 people (29.3%) were suffering from diabetic retinopathy, 23.4% of whom were non- proliferate type And 5.9% were proliferate type. A significant relationship was found between Diabetic retinopathy and age (P < 0.05), diabetes type2 (P < 0.003), and diabetes contraction time (P < 0.003) and fasting blood sugar (P < 0.008). However, no significant relationship was observed between gender (p=.062) and the antidiabetes drugs (P=0.58) and diabetic retinopathy
Conclusion: Considering accelerating factors of diabetic retinopathy, and timely diagnosis of diabetes mellitus and controlling the accelerating factors, we can decrease prevalence of this important complication of diabetes mellitus.
عنوان نشريه :
دانش و تندرستي
عنوان نشريه :
دانش و تندرستي
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 0 سال 1391
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان