تاثير اصلاح حركات تنفسي بر شب ادراري كودكان، يك رويكرد نوين درماني

Influence of respiratory training on childhood enuresis: A new therapeutic approach

زمينه و هدف: شب ادراري به عنوان يكي از شايع‌ترين مشكلات دوران كودكي شناخته شده است. خرناس شبانه و مسدود شدن راه تنفس طبيعي بر شب ادراري كودكان تاثيرگذار مي‌باشد، هدف از مطالعه حاضر، ارزيابي تاثير اصلاح حركات تنفسي بر كاهش شب ادراري كودكان بود. مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر يك طرح نيمه تجربي همراه با گروه شاهد بود كه با هدف تاثير اصلاح حركات تنفسي بر شب ادراري كودكان مراجعه كننده به يكي از مطب‌هاي اورولوژي شهر اصفهان در سال 1390 انجام شد. آزمودني‌ها بر اساس ملاك‌هاي شب ادراري (بر اساس DSM-IV-TR يا Diagnostic and statistical manual of mental disorders)، داشتن تنفس دهاني و خرخر شبانه (به تشخيص متخصص گوش و حلق و بيني) و دامنه سني 12-6 سال وارد مطالعه شدند و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش (20 نفر) و شاهد (20 نفر) قرار گرفتند و دفعات شب ادراري ثبت گرديد. سپس تمرينات تنفسي طي چهار جلسه 45 دقيقه‌اي براي گروه آزمايش آموزش داده شد. مفروضه اساسي استفاده از تمرينات اين بود كه اصلاح تنفس مي‌تواند دفعات شب ادراري را كاهش دهد. تمرينات به مدت چهار هفته قبل از خواب و پس از بيداري ادامه يافت. سپس دفعات شب ادراري بيماران ثبت گرديد. داده‌هاي مطالعه در نرم‌افزار SPSS نسخه 16 و با استفاده از آزمون تحليل كواريانس مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: محدوده سني كودكان مورد مطالعه در گروه آزمايش بين 10-6 سال (با ميانگين 23/1 ± 09/7) و در گروه شاهد 11-6 سال (با ميانگين 74/1 ± 12/8) بوده است. نتايج تحليل كواريانس نشان داد كه بين دفعات شب ادراري در مرحله پس‌آزمون بين دو گروه مداخله و شاهد تفاوت آماري معني‌داري با هم وجود دارد (01/0 = P). تمرينات تنفسي موجب كاهش شب ادراري آزمودني‌هاي گروه آزمايش نسبت به گروه شاهد در مرحله پس‌آزمون شده است (05/0 ? P). نتيجه‌گيري: اين تحقيق استفاده از تمرينات تنفسي را به منظور كاهش تعداد دفعات شب ادراري در بيماران مبتلا به شب ادراري كه در عين حال تنفس دهاني و خرخر شبانه نيز دارند، پيشنهاد مي‌كند.

Aim and Background: Enuresis is known as one of the most common disorders in childhood. Snoring at night in addition with obstructive sleep apnea might be considered as probable causes, at least in some cases. Thus, the importance of a breathing exercise to reduce bedwetting in children with nocturnal snoring should be noted. Methods and Materials: This was an experimental survey with a control group. The study aimed to assess the influence of improved respiratory movements on enuresis in children referred to an urologistʹs office in Isfahan. Subjects were selected based on criteria of mouth breathing and enuresis. They were 40 children aged 6-12 years who were randomly divided into two groups. The breathing exercises were conducted in 4 sessions each continued 45 minutes for the trial group. The basic assumption for breathing exercises was that training can reduce the frequency of bedwetting. Exercises were continued at night before bedtime and in the morning after awakening within 4 weeks. The rate of enuresis was recorded and the data were analyzed using analysis of covariance (ANCOVA). Findings: Breathing exercises reduced the rate of enuresis in children with respiratory difficulties (P < 0.05). Conclusions: The finding of this study offered breathing exercises as a safe and effective therapeutic approach to reduce bedwetting in children with nocturnal snoring.