عنوان مقاله :
پيگيري سير 6 ماهه شدت علايم وكيفيت زندگي بيماران دوقطبيI پس از ترخيص از بيمارستان
عنوان فرعي :
A six months follow up of symptom severity and quality of life in bipolar I patients after discharge
پديد آورندگان :
براتيان، هاجر نويسنده كارشناسي ارشد، دانشكده علوم تربيتي و روانشناسي عمومي، دانشگاه آزاد اسلامي واحد خوراسگان، اصفهان، ايران Baratian , Hajar , بركتين، مجيد نويسنده دانشيار، گروه روان‌پزشكي، مركز تحقيقات علوم رفتاري، دانشكده پزشكي، دانشگاه علوم پزشكي اصفهان، اصفهان، ايران Barekatain, Majid , مولوي، حسين نويسنده استاد، گروه روانشناسي، دانشكده روانشناسي، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ايران Molavi, Hossein , موسوي مدني، نوشين نويسنده كارشناس ارشد روانشناسي عمومي، دانشگاه آزاد اسلامي واحد خوراسگان( نويسنده مسيول) Mousavi Madani, Noushin
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1392 شماره 29
كليدواژه :
اختلال دوقطبي نوع يك , پيگيري , سير , شدت علايم , symptom severity , كيفيت زندگي , Follow-up , Quality of life , bipolar I disorder
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: پژوهش حاضر با هدف پيگيري سير شدت علايم و كيفيت زندگي بيماران مبتلا به اختلال دوقطبيI انجام شد.
مواد و روش‌ها: اين پژوهش به صورت طولي و آينده‌نگر بر روي 20 بيمار مبتلا به اختلال دوقطبيI بستري شده در بيمارستان نور اصفهان انجام شد. ارزيابي‌ها در آغاز بستري، ترخيص، 3 و 6 ماه بعد انجام شد. شدت علايم خلقي و كيفيت زندگي بيماران به ترتيب به كمك مقياس درجه‌بندي Young (YMRS) يا Young mania rating scale) و پرسش‌نامه كيفيت زندگي سازمان بهداشت جهاني سنجيده شد.
يافته‌ها: نتايج تحليل واريانس تكراري نشان داد كه ميانگين شدت علايم خلقي در هنگام بستري شدن بيماران، به طور معني‌داري بيشتر از ميانگين شدت علايم در هنگام ترخيص از بيمارستان، 3 و 6 ماه پس از ترخيص مي‌باشد (001/0 > P)، اما بين نمرات كيفيت زندگي در مقاطع ترخيص از بيمارستان، 3 و 6 ماه پس از ترخيص به صورت كلي در بيماران تفاوت معني‌داري وجود ندارد (17/0 = P).
نتيجه‌گيري: مي‌توان اذعان داشت كه بستري شدن بيماران در كاهش شدت علايم و افزايش كيفيت زندگي آن‌ها در موقع ترخيص موثر بوده است و در مقاطع بعدي به همان حال باقي مانده است.
چكيده لاتين :
Aim and Background: The present study aimed to investigate the symptom severity and quality of life in patients suffering from bipolar disorder.
Methods and Materials: This longitudinal and prospective study was done on 20 patients with bipolar type I disorder who were hospitalized in Noor Hospital of Isfahan, Iran. Patients were evaluated before hospitalization, at the time of discharge, 3 and 6 months after discharge. Patient’s mood symptoms severity and quality of life were evaluated by Young Mania Rating Scale (YMRS) and World Health Organization’s Quality of Life Questionnaire.
Findings: Repeated measure analysis of variance showed that the mean of mood symptoms severity at the time of hospitalization was significantly higher than its mean at the time of discharge, as well as 3 and 6 months after it. However, there was no significant difference between the scores of quality of life at discharge, and 3 and 6 months after discharge.
Conclusions: It can be acknowledged that patient’s hospitalization was effective in decreasing the symptom severity and increasing quality of life at the time of discharge and it remained the same through the next stages.
عنوان نشريه :
تحقيقات علوم رفتاري
عنوان نشريه :
تحقيقات علوم رفتاري
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 29 سال 1392
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان
