مقايسه‌ي آموزه‎هاي اخلاقي شاهنامه‌ي فردوسي و مهابهاراتا (بررسي تطبيقي)

Comparison of the moral teachings in Ferdawsi ̓s Shahname and the Mahabharata

شاهنامه‌ي فردوسي و مهابهاراتاي هندي اگر چه در نگاه نخست منظومه‎هايي حماسي به شمار مي‎روند، برخلاف انتظار، گنجينه‎‎هايي بي‎همتا و آكنده از آموزه‎هاي اخلاقي و شايست و ناشايستها هستند و همچون آينه‎اي صاف و درخشان، واقعيات، اوضاع و احوال و فرهنگ زمانه‌ي خويش را بازتاب مي‎دهند. امور اخلاقي و گزاره‎هاي مطرح شده در اين دو اثر، طيف گسترده‌اي را در بر مي‎گيرد كه هم شامل اخلاقيات كلي و عمومي كه در مورد تك‎تك افراد بشر در هر زمان و هر مكان و هر شرايطي صدق مي‎كند و هم شامل اخلاقيات طبقات و اصناف گوناگون اجتماع مي‎شود. در اين گفتار برآنيم تا با بررسي گزاره‎ها و آموزه‎هاي اخلاقي اين دو اثر و ارزيابي آنها با ديدگاه‎هاي رايج در علم و فلسفه‌ي اخلاق، به پاسخي درخور درباره‌ي مفهوم اخلاق از نگاه اين منظومه‎هاي بزرگ و گران‎سنگ دست يابيم و دريابيم كه اخلاق مطرح شده در آنها - از حيث مفهوم و معنا - با كدام يك از اقسام اخلاق شباهت و قرابت بيشتري دارد.

Although Ferdawsi ?s Shahname and Indian Mahabharata at first sight are known as epic poems, unexpectedly are unique full treasures of moral teachings and ouhghts and non-oughts and reflex the realities, circumstances and culture of their times as a light and briliant mirror.Their mooted ethical (moral) facts and matters include vast spectrum that not only contain the common and universal morals, which apply to all human individuals in every time, place and circumstances, but embrace morals of different classes and trades of the society. This research is intended to study ethical (moral) facts and matters of these works and to examine them with current viewpoints of the philosopty of ethics and so, to give an appropriate answer about the concept of ethics (morals) in these great and prominent poems and to find out that the propounded ethics (morals) in them is more similiar than to what kind of ethics (morals).