نمادپردازي در شعر فروغ فرخزاد با تكيه بر نمادينگي آب

Symbolism in Forūq Farrokhzād’s Poetry with Emphasis on Water Symbolism

فروغ فرخزاد در طول دوره شاعري خود دو نوع زبان را تجربه كرده است؛ زبان وي در دوره اول، زباني كهنه با مضامين و تصاويري تكراري است كه به علت مستعمل بودن به شعريّت نمي‌رسد، اما در دوره دوم ، به زاويه ديدي منحصر به فرد و انديشه اي متمايز دست يافته و با استفاده از تمهيدات بديعِ بياني توانسته است زبان را به سمت ادبيّت سوق دهد. از جمله تكنيك‌هاي تاثير گذار فروغ در اين دوره، نمادپردازي است. در دو كتاب واپسين او بسياري از واژه‌ها به عنوان نماد به كار رفته‌اند و در جايگاه‌هاي مختلف، معاني گوناگون يا‌هاله‌اي از معاني را القا مي‌كنند. يكي از نمادهاي جذاب در شعر فروغ، آب است كه از ديرباز مورد توجه شاعران بوده و توان معني آفريني خاصي دارد. در اين مقاله سعي داريم نمادينگي آب را در اشعار فروغ بكاويم.

In the second stage of her poetry, Forugh Farrohkzad has used figures of speech to lead language to its literary state. Among her influential literary techniques in poetry, symbolism is prominent. In her poems many words are used as symbols in various positions. They convey different meanings. One of the most attractive symbols of Forugh’s poems is water, and in this paper we will deal with it.