طرح متن جامع غزليات سنايي

«طرح متن جامع غزليات سنايي» اولين نمونه تصحيح يك متن فارسي با استفاده از روش‌هاي رايانه‌اي است. اين طرح در سال 2001 ميلادي به صورت يك پروژه تحقيقاتي در دانشگاه ونيز ايتاليا آغاز شد. مجريان اصلي پروژه خانم‌ها والنتينا زانولا و دانيلا منگيني بودند. زانولا دكتري ايران‌شناسي خود را از دانشگاه ناپل ايتاليا با دفاع از رساله‌اي درباره سنايي غزنوي دريافت كرده و خانم منگيني نيز با دفاع از رساله دكتري خود با عنوان «فرخي، حافظ، طالب: بررسي مقايسه‌اي بسامد واژگاني» در سال 1992 دكتري ايران شناسي خود را اخذ كرده است. فكر استفاده از رايانه براي تصحيح متون، از حدود چند دهه قبل در اروپا مطرح و مورد استفاده واقع شد؛ اما استفاده از اين روش‌ها در تصحيح متون فارسي براي نخستين بار در اين طرح انجام شده است. بنا به پيشنهاد خانم زانولا و با مشاوره ايران شناس بزرگ، پروفسور د. بروين ، غزليات سنايي به عنوان ماده و موضوع اصلي اين پروژه مطرح گرديد. علاوه بر د. بروين كه در پيشبرد اين طرح همواره مجريان را راهنمايي مي‌كرده، ريكاردو زيپولي، ديگر ايران‌شناس برجسته ايتاليايي نيز به مجريان طرح مشاوره‌هايي داده است. اين پروژه چندين بار در مراحل مختلف به دكتر محمدرضا شفيعي كدكني نيز ارايه گرديده و وي نيز نظريات اصلاحي مفيدي را در اين زمينه ارايه كرده است.