مقايسه كيفيت زندگي مرتبط با سلامتي پسران فلج مغزي فعال و غير فعال شهر تهران

The Comparison of Health-Related Quality of Life between Active and Inactive Cerebral Palsy Boys of Tehran

هدف از مطالعه حاضر، مقايسه كيفيت زندگي مرتبط با سلامتي پسران فلج مغزي 13 تا 18 ساله فعال و غير فعال شهر تهران بود. به اين منظور، از بين 150 نفر دانش آموز فلج مغزي مقاطع راهنمايي و دبيرستان، 28 نفر به شكل تصادفي انتخاب و بر اساس پرسشنامه فعاليت بدني در دو گروه فعال (14 نفر) و غيرفعال (14 نفر) طبقه بندي شدند. از پرسشنامه غربالگري كودكان، شامل 10 خرده مقياس بهزيستي جسمي، بهزيستي رواني، احساسات و خلق و خو، خودپنداره، خودمختاري، روابط با والدين و خانه، حمايت اجتماعي و همسالان، محيط مدرسه، پذيرش اجتماعي و منابع مالي براي آزمون فرضيات استفاده شد، روايي و پايايي اين ابزار مورد تاييد قرار گرفت (85/0p=). براي تجزيه و تحليل داده ها، از تحليل واريانس چند متغيره استفاده شد. آزمون فرضيه هاي تحقيق نشان داد، پسران فلج مغزي فعال از كيفيت زندگي مرتبط با سلامتي بهتري برخوردارند (05/0P < ). در سطح خرده مقياس ها نيز افراد فعال در بهزيستي بدني، احساسات و خلق وخو، بهزيستي رواني، منابع مالي و حمايت اجتماعي و همسالان از پسران فلج مغزي غير فعال برتر بوده (05/0P < )، اما تفاوت معني داري بين دو گروه در خرده مقياسهاي خود پنداره، خود مختاري، پذيرش اجتماعي، محيط مدرسه، و روابط با والدين و خانه مشاهده نشد (05/0P > ). نتايج تحقيق حاضر نشان داد، ديدگاه مثبت كودكان فعال نسبت به خود ناشي از فعاليت بدني مستمر بوده است.

The aim of the present study was to compare the health-related quality of life between active and inactive boys with cerebral palsy (CP) aged between 13 and 18. For this purpose, out of 150 CP students of guidance and high schools, 28 subjects were selected randomly. The subjects were divided into two groups of active (14 boys) and inactive (14 boys) according to physical activity questionnaire. The kid screen questionnaire with 10 subscales of physical well-being, psychological well-being, mood and emotions, self-perception, autonomy, relationship with parents and home, peer and social support, school environment, social acceptance and financial resources was used to test the proposed hypotheses. The reliability and validity of this instrument was confirmed (p=0.85). Multivariate analysis of variance (MANOVA) was used to analyze the data. The results showed that active cerebral palsy boys have higher health-related quality of life (p < 0.05). In subscales, active students were better in physical well-being, mood and emotions, psychological well-being, financial resources and peer and social support than inactive students (P < 0.05) but in self-concept, autonomy, social acceptance, school environment and relationship with parents and home, no significant difference was observed between the two groups (P > 0.05). The results of this study indicated that positive attitudes of active children towards themselves related to their regular physical activity.