بررسي نقش عوامل اجتماعي برتكدي‌گري در شهر گنبدكاووس در سال1390

The Role of Social Factors on Beggary of GonbadeKavus in 2011

گدايي درخواست كمك مالي از ديگران براي گذراندن زندگيست كه از زمان هاي بسيار دور در جوامع وجود داشته و همچنان وجود دارد. هدف بررسي و شناخت علل گرايش به تكدي گري قشرهاي آسيب پذير جامعه و ارايه نتايج آن به مديران جهت برنامه ريزي مناسب جهت كاهش آن در كشور مي باشد. روش تحقيق پيمايشي و مهمترين ابزار گردآوري داده ها يا تكنيك غالب در پژوهش، پرسشنامه است. جامعه آماري متكديان شهر گنبد كاووس هستند كه در اين پژوهش سرشماري گرديدند. نتايج بررسي نشان مي دهد، بين متغيرهاي سن، تاهل، بعدخانوار، محل تولد، نظارت و سلامت خانواده، فقر اقتصادي، مهاجرت و دوستان با تكدي گري رابطه معني داري وجود دارد و ميزان همبستگي 724/0 است. همچنين محاسبه رگرسيون نشان مي دهد، در مجموع 4/52 درصد تغييرات متغير وابسته با عوامل اجتماعي مورد مطالعه تبيين مي گردد، زيرا سطح معني داري محاسبه شده برابر با 000/0 مي باشد كه معني دار بودن آن را در سطح 99 درصد تاييد مي كند.

Beggary is to beg others for money just to make a living which has been a way of life for some people throughout history. This way of life conventionally believed to be ugly and socially abnormal behavior. Hence, the main objective in this research was to find out the roots of the tendency toward resorting to beggary among socially vulnerable groups and then communicate the findings to the governmental organizations for making policies aimed at reducing the number of beggars on the streets. Field survey research is the method employed in this research. Data is collected through a researcher made questionnaire completed by beggars in the city of GonbadeKavus who composed the statistical population in this research. Findings show that variables such as age, marital status, size of household, place of birth, family health and planning, poor economy, and type of friends have statistically significant correlation( r= .724. Based on the obtained correlation coefficient, these variables together explained (52.4) percent of variation in the dependent variable of beggary.