ارزيابي رفتار شهروندي سازماني كارشناسان زن دانشگاه تهران

Assessing the behavior of organizational citizenship of female experts in Tehran University

پژوهش حاضر با هدف ارزيابي رفتار شهروندي سازماني كارشناسان ‌زن دانشگاه تهران صورت گرفته است. جامعه آماري شامل تمام كارشناسان زن دانشگاه تهران بوده كه تعداد آنها برابر با 762 نفر گزارش شد. با استفاده از روش نمونه‌گيري تصادفي ساده 76 نفر از آنان به عنوان نمونه پژوهش انتخاب گرديد. به منظور گردآوري داده‌ها از پرسشنامه استاندارد پودساكوف و همكاران(1990) استفاده گرديد. يافته‌ها نشان داد كه وضعيت موجود رفتار شهروندي سازماني و ابعاد وجدان كاري، جوانمردي، نزاكت و نوع دوستي كارشناسان زن دانشگاه تهران بالاتر از ميانگين فرضي بوده و اين تفاوت معني دار بوده است. همچنين بعد آداب اجتماعي پايين‌تر از ميانگين فرضي قرار داشته و اين تفاوت نيز معني‌دار بود. در مقايسه وضعيت موجود و وضعيت مطلوب رفتار شهروندي سازماني و ابعاد آن، يافته‌ها حاكي از آن است كه بين وضعيت موجود و وضعيت مطلوب رفتار شهروندي سازماني و همگي ابعاد آن در ميان كارشناسان دانشگاه تهران تفاوت معني داري وجود دارد. يافته ها هم چنين نشان داد كه بر حسب متغير تحصيلات،كارشناسان داراي مدرك فوق ليسانس و بالاتر نسبت به كارشناسان داراي مدرك فوق ديپلم و پايين‌تر و ليسانس از سطح رفتار شهروندي سازماني بيشتري برخوردارند. در پايان با بهره‌گيري از نظرات كارشناسان، راهكارهايي جهت بهبود رفتار شهروندي سازماني كارشناسان دانشگاه تهران ارايه گرديد كه در چهار دسته؛ عوامل فردي، عوامل شغلي، عوامل مديريتي و عوامل سازماني تقسيم شدند.

The present study aims at assessing the behavior of female experts’ organizational citizenship. The participants of this research consist of all the female experts working for Tehran University reported to be 762 people. Using simple random sampling, 76 people of the above participants were selected as a sample population for the research. Pudsakov et.al’s standardized questionnaire (1990) was employed for data collection. The findings indicated that the status quo of female experts’ behavior of organizational citizenship and the dimensions of their work ethics, civility, chivalry, and philanthropy in Tehran University were higher than hypothetical mean and this difference was significant as well. However, the dimension of social manners was less than the assumed average and the difference was also meaningful. In comparing the status quo and desirable status of the behavior of organizational citizenship and its dimensions, the findings suggested that there was a significant difference between these variables among the female specialists working the University of Tehran. The results also represented that, in terms of education variable, the experts holding Bachelor’s, Master’s degree and the higher had better behavior of organizational citizenship than those holding lower educational degrees. Finally, benefiting from the ideas of experts, some strategies for improving the behavior of organizational citizenship of the experts of Tehran University were offered dividing into four categories, namely, individual factors, occupational factors, managing factors and organizational factors.