راه‌كارهاي موثر در بين‌المللي شدن برنامه‌هاي درسي حوزه پزشكي: ديدگاه اعضاي هيات‌علمي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي

Effective Ways in Internationalizing the Curricula of Medical Sciences: Viewpoints of Faculty Members in Shahid Beheshti University of Medical Sciences

مقدمه: بين‌المللي شدن برنامه‌هاي درسي با هدف كسب وجهه بين‌المللي براي برنامه‌هاي درسي دانشگاهي شكل گرفته و امروزه به دغدغه‌اي مهم براي دانشگاه‌هاي برتر جهان تبديل شده است. هدف اصلي اين پژوهش، تعيين راه‌كارهاي موثر در بين‌المللي شدن برنامه‌هاي درسي حوزه پزشكي از ديدگاه اعضاي هيات‌علمي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي است. روش‌ها: اين پژوهش توصيفي-پيمايشي در سال تحصيلي 91-1390 انجام شده است. جامعه آماري شامل 423 نفر از اعضاي هيات‌علمي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي است كه 118 نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شد. ابزار پژوهش، پرسشنامه محقق‌ساخته روا و پايا مبتني بر طيف پنج درجه‌اي ليكرت بوده كه در هفت حيطه طراحي شده است. داده‌ها در دو سطح آمار توصيفي (ميانگين و انحراف استاندارد) و آمار استنباطي (تي تك نمونه‌اي، تي نمونه‌هاي مستقل، تحليل واريانس يك راهه و آزمون تعقيبي شفه) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج: نمره به دست آمده براي همه راه‌كارهاي پيشنهادي جهت بين‌المللي شدن برنامه‌هاي درسي حوزه پزشكي در سطح (05/0 > p) بيش از ميانگين نظري پرسشنامه(3m=) بود. بيشترين ميانگين به راه‌كار محتوايي/آموزشي (86/3±590/0) و كمترين ميانگين به راه‌كار ساختاري/دانشگاهي (34/3±658/0) اختصاص داشت. متغيرهاي تعديل‌كننده جنسيت و مرتبه دانشگاهي، در نمره راه كارها تفاوت معناداري در سطح (05/0 > P) ايجاد نمي كردند. نتيجه‌گيري: به نظر مي‌رسد كه راه‌كارهاي پيشنهاد شده در حيطه هاي محتوايي/آموزشي، انگيزشي/انساني، ساختاري/دانشگاهي، اطلاع‌رساني/ارتباطي، فرهنگي/اجتماعي، سياسي/ديپلماتيك و تجهيزاتي/تكنولوژيك براي بين‌المللي شدن برنامه‌هاي درسي حوزه پزشكي قابل قبول است.

Introduction: Becoming a concern for top universities worldwide, internationalizing the curricula is aimed to provide an international sight for academic curricula of the disciplines in universities nowadays. The purpose of this study is to investigate effective ways of internationalizing the curricula of medical sciences disciplines from the faculty’s viewpoint in Shahid Beheshti University of Medical Sciences. Methods: This descriptive survey study was performed during 2011-2012 academic years. The statistical population included 423 faculty members of Shahid Beheshti University of Medical Sciences. 118 members were selected as the research sample. The research instrument was a questionnaire developed by the researcher using 5-point Likert Scale which covered seven areas. Also its validity and reliability was confirmed. Collected data was analyzed by descriptive statistics (mean and standard deviation) and inferential statistics (one-sample t-test, independent t-test, ANOVA and Scheffe’s test). Results: The score attained for all represented solutions for internationalization of medical curricula was significantly (P?0.05)more than the scale’s mean (m=3). Content/educational strategies (3.86±0.59) had the highest mean and structural/academic strategies had the lowest mean (3.34±0.66). There is no significant difference (P?0.05) in terms of sex and academic variables. Conclusion: It seems that it is effective to use different solutions including content/educational, motivation/humanistic, structural/academic, informative/communicative, cultural/social, political/diplomatic, and technological/equipment ones in internationalizing medical curricula.