بررسي اثرات استرس مزمن چندگانه ترتيبي، بر ساختار ميكروسكوپي قشر مخچه موش صحرايي نر

Studying of chronic multiple sequential stress effects on microscopic structure of cerebellar cortex in male rat

زمينه و هدف: افزايش استرس به دنبال پيشرفت تكنولوژي، مي‌تواند باعث اختلال در فعاليت بافت‌ها و اعضاي بدن شود. با توجه به نقش مخچه در هماهنگي حركات بدن، مطالعه حاضر به منظور بررسي آثار استرس بر روي قشر مخچه موش صحرايي انجام شد. روش تحقيق: 18 سر موش‏ صحرايي نر نژاد ويستار، به صورت تصادفي به 2 گروه مساوي تقسيم شدند. حيوانات در گروه تحت استرس، به مدت 10 روز، در معرض استرس‌هاي مختلف به صورت محروميت غذايي، محروميت آب، بي‌حركتي در دماي 4 درجه، شناي اجباري و ايزوليشن قرار گرفتند؛ در حالي كه حيوانات گروه كنترل، بدون هيچ مداخله‌اي در قفس‌هاي خود نگهداري شدند. پس از مدت مورد نظر، حيوانات بيهوش شده و مخچه آنها جدا و وزن شد. پس از آماده‌كردن برش‌هاي ميكروسكوپي از لب راست مخچه و رنگ‌آميزي هماتوكسيلين و ايوزين، تعداد و اندازه سلول‌هاي پوركينژ و ضخامت لايه مولكولار قشر مخچه، با برنامه نرم‌افزاريImage Tool ، در گروه‌هاي مورد مطالعه تعيين شد و داده‌ها از نظر آماري در سطح معني‌داري 05/0P < مقايسه گرديد. يافته‌ها: نتايج مطالعه حاضر نشان داد كه ميانگين تعداد و اندازه سلول‌هاي پوركينژ، در گروه تحت استرس (به ترتيب 87/1±17/6 و 7/14±75/89) نسبت به گروه كنترل (به ترتيب 65/1±43/8 و 25/17±68/96) كاهش معني‌داري داشت (به ترتيب 001/0 P < و004/0(P < ، ولي ميانگين ضخامت لايه ملكولار در گروه تحت استرس، تفاوت معني‌داري نسبت به گروه كنترل نداشت. نتيجه‌گيري: نتايج مطالعه حاضر نشان داد كه استرس مزمن چندگانه ترتيبي، با كاهش اندازه و تعداد سلول‌هاي پوركينژ، احتمالاً اثرات منفي بر قشر مخچه موش دارد.

Background and Aim: Stress increasing which is a consequence of technological development can complicate the function of body organs and tissues. Regarding the role of the cerebellum in harmonizing physical movements, the present study was conducted to assess the effects of chronic stress on cerebella cortex of rats. Materials and Methods: Eighteen Wistar rats were randomly divided into two equal groups. One was the control group, and the other was the stress group (the experimental group).The stress group were exposed to different types of stress such as food deprivation, water deprivation, imposed restraint in 4 degrees C temperature, forced swimming, and isolation for 10 days while the animals in the control group were kept in their cages without any interventions. After the exposure time, the animals were anesthetized and their cerebellums were removed and weighed. After preparing microscopic slides of the right lobe and staining them with Hematoxiline and Eosin, the number and the size of Purkinje cells, and the thickness of the molecular layer of cerebella cortex were determined using Image Tool software. Finally, the obtained data was statistically compared and P < 0/05 was taken as the significant level. Results: The present study showed that mean number and mean size of Purkinje cells in the stress group significantly decreased (6.17±1.87 and 89.75±14.7, respectively) compared to those (8.43±1.65 and 96.68±17.25, respectively) of the control group (P < 0.001, P < 0.004), but the thickness of molecular layer of cerebellum in the stress group indicated no significant difference compared to the control group. Conclusion: The present study showed that chronic multiple sequential stresses can have negative effects by reducing the size and number of Purkinje cells in rat cerebella cortex.