اپيدميولوژي عفونت ادراري و الگوي مقاومت آنتي بيوتيكي اشرشيا كلي در مراجعين به بيمارستان امام علي(ع) فرخشهر در استان چهارمحال بختياري

Epidemiology of urinary tract infection and antibiotic resistance pattern of E. coli in patients referred to Imam Ali hospital in Farokhshahr, Chaharmahal va Bakhtiari, Iran

زمينه و هدف: عفونت دستگاه ادراري يكي از شايع ترين عفونت هاي بيمارستاني است كه الگوي مقاومت آنتي بيوتيكي آن در مناطق گوناگون متفاوت است. هدف اين مطالعه تعيين فراواني عوامل باكتريال ايجاد كننده عفونت ادراري و الگوي حساسيت و مقاومت آنتي بيوتيكي اشرشياكلي (E. coli) در مراجعين سرپايي به مجتمع بيمارستاني امام علي(ع) فرخشهر بود. روش بررسي: در اين مطالعه توصيفي تحليلي، در يك مدت 5 ماهه (بهمن1390 تا خرداد 1391) از تعداد 848 نفر بيمار مشكوك به عفونت ادراري مراجعه كننده به بيمارستان امام علي(ع)، نمونه ادرار جمع آوري شد. پس از جدا سازي عامل عفونت، با روش Clinical and Laboratory Standards Institute آزمون حساسيت به آنتي بيوتيك انجام شد. داده ها با استفاده از آزمون آماري مجذور كاي تجزيه و تحليل شدند. يافته ها: از ميان 848 نمونه واجد شرايط، نتيجه آزمايش كشت ادرار 74 نفر (72/8%) مثبت بود. باكتري E.coli با 52 مورد (27/70%) و باكتري استافيلوكوكوس با 15 مورد (27/20%) شايع ترين باكتري هاي جداسازي شده بودند. از 52 نفر آلوده به باكتري E.coli 34 نفر (38/65%) زن و 18 نفر (62/34%) مرد بودند. بر اساس نتايج آنتي بيوگرام بيشترين موارد مقاومت، به ترتيب مربوط به آنتي بيوتيك آمپي سيلين (71/85%)، ناليديسيك اسيد (78/78%) و سيپروفلاكسين (51/46%) بود. از سوي ديگر، بيشترين حساسيت مربوط به آنتي بيوتيك هاي نيتروفورانتويين (30/92%)، آميكاسين (67/66%) و جنتامايسين (50/62%) بود. بيشترين موارد عفونت در رده ي سني بالاتر از 47 سال مشاهده گرديد. نتيجه گيري: آمپي سيلين و نيتروفورانتويين به ترتيب داراي بيشترين ميزان مقاومت و حساسيت آنتي بيوتيكي بوده اند و براساس نتايج بدست آمده، درمان تجربي با آمپي سيلين در اكثر بيماران مبتلا به عفونت ادراري مناسب نيست.

Background and aims: Urinary tract infection (UTI) is one of the most common nosocomial infections. Antibiotic resistance patterns vary in different regions. The aim of this study was to determine the prevalence of bacterial agents causing UTI and antibiotic resistance pattern of E.coli in outpatients referred to the Imam Ali Hospital of Farokhshahr. Methods: In this descriptive-analytical study, 848 urine samples were examined during a five-month period. After the separation of infection agents, the test of sensitivity to antibiotic was performed according to Clinical and Laboratory Standards Institute (CLSI) method. Results: The urine test result was positive in 74 (8.72%) patients of 848 eligible ones. The most common isolated bacteria were E.coli and Staphylococcus; 52 (70.27%) and 15 (20.27%), respectively. 34 (65.38%) were female and 18 (34.62%) were male from 52 patients infected with E.coli. Based on the results of antimicrobial resistance test, the highest resistance was with ampicilin (85.71%), nalidixic acid (78.78%), and ciprofloxacin (46.51%). Furthermore, the highest sensitivities belonged to nitrofurantoin (92.30%), amikacin (66.67%) and gentamicin (62.50%), respectively. Most cases of infection were in over 47 years. Conclusion: The highest sensitivity was to nitrofurantoin and the highest resistance was to ampicilin. According to the UTI, data obtained from experimental treatment with antibiotics, ampicilin is not appropriate in most patients with UTI.