بررسي خود پنداره و ارتباط آن با كيفيت زندگي مبتلايان ديابت نوع دو

The relationship between self-concept and quality of life in patients with type 2 diabetes

سابقه و هدف: ديابت بيماري مزمن و خطرناكي است كه به رفتارهاي خود مراقبتي ويژه تا پايان عمر نياز دارد و خودپنداري ديدگاه كلي فرد نسبت به خود است و در بر گيرنده همه نقاط ضعف و قوت فرد است. هدف از مطالعه حاضر تعيين سطح خودپنداره و ارتباط آن با كيفيت زندگي در مبتلايان به ديابت نوع دو بود. روش بررسي: در اين پژوهش توصيفي-همبستگي، 280 بيمار مبتلا به ديابت نوع دو مراجعه كننده به درمانگاه ديابت بيمارستان امام خميني (ره) شهر اردبيل به روش تصادفي ساده بررسي شدند. ابزار گرداوري داده ها شامل اطلاعات دموگرافيك، پرسشنامه خودپنداره بك (BSCT) و كيفيت زندگي بيماري هاي مزمن فرل و گرانت بود. براي تحليل داده ها از آمار توصيفي و استنباطي و آزمون كاي دو و ضريب همبستگي پيرسون در محيط SPSS استفاده گرديد. يافته ها: بيشتر بيماران سطح خودپنداره ( 98 نفر، 5/34%)، و كيفيت زندگي (123نفر، 9/43%) پاييني داشتند. نتايج حاصل از آزمون كاي دو (001/0P=) و ضريب همبستگي پيرسون (91/0r=) نشان داد كه بين خودپنداره وكيفيت زندگي مبتلايان به ديابت نوع دو ارتباط آماري معني داري وجود دارد. نتيجه گيري: با توجه به يافته هاي حاصل از اين مطالعه، خودپنداره و كيفيت زندگي ارتباط مستقيمي دارند. پس مي توان با اصلاح كيفيت زندگي بيماران مبتلا به ديابت نوع دو و ارتقا آن، سطح خودپنداره اين بيماران را بالا برد تا از اين طريق از عوارض جسمي، روحي ورواني ناشي از اين بيماري مزمن پيشگيري شود.

Background: Diabetes is a serious chronic illness and needs end of life care behavior that its-reflect will be as a physical, mental and social disequilibrium. Also, self-concept is an overall view of him/her-self that encompass all the strengths and weaknesses of individual. The aim of this study was to determine the relationship between self-concept and quality of life in people with type 2 diabetes. Materials and Methods: This descriptive-correlation study was done on 280 patients with type 2 diabetes admitted to clinic of diabetes in Imam Khomeini hospital at Ardebil. Data were gathered by questionnaires, including socio-demographic status, Farrell & Grant questionnaires and Beck’s self concept test. The data were analyzed using SPSS by descriptive analysis, Chi-square, and exact Fisher tests. Results: Most patients with type 2diabetes had low self-concept (98 [34.5%]) and low quality of life level (123 [43.9%]). Results of chi-square test (P=0.001) and Pearson correlation (r=o.91) indicated that there was statistically significant relationship between quality of life and self-concept. Conclusion: Our study showed that self-concept and quality of life have direct and positive relationships. Then, we can modify and enhance the quality of life in patients with type 2 diabetes, increase their self-concept until they have a suitable self-care and be prevented the physical, emotional and psychological complications of diabetes.