اثربخشي روايت درماني گروهي بر نگراني از بدريختي بدن در دانشجويان دختر

The Effect of Narrative group Therapy on Body

هدف: نگراني از بدريختي بدن يكي از مشكلات شايع در دختران جوان است. هدف از مطالعه كنوني اثر روايت درماني به شيوه گروهي بر نگراني از بدريختي بدن در دانشجويان دختر كارشناسي دانشگاه شهيد چمران بود. روش: از بين 1520 دختر نمونه اوليه، به روش نمونه گيري تصادفي چند مرحله اي 212 نفر كه نمره آنها در پرسشنامه نگراني از بدريختي بدن يك انحراف معيار بالاتر از ميانگين بود، انتخاب و سپس به روش تصادفي ساده 40 نفر براي دو گروه آزمايش و كنترل انتخاب شدند. سپس گروه آزمايش طي 10، جلسه تحت درمان روايت درماني گروهي قرار گرفتند. داده ها با استفاده از برنامه آماري SPSS در سطح معني داري 05/0 تحليل شدند. يافته ها: با استفاده از تحليل كوواريانس يافته ها نشان داد كه روايت درماني باعث كاهش نگراني از بدريختي بدن گروه آزمايش در مقايسه با گروه كنترل شده است. پيگيري با فاصله دو ماه، سودمندي روايت درماني را در طول زمان بر نگراني از بدريختي بدن نشان داد. نتيجه گيري: اين يافته ها نشان مي دهند كه دختران جوان با مشكل بدريختي بدن نيازمند روش هاي جديد درماني هستند و با ارايه آموزش هاي مناسب نگراني كاهش و سطح تصوير ذهني آنها نسبت به خود در يك برنامه درماني متداوم تغيير مي كند.

Objective: The body dysmorphic concern is common problem among young female students. The purpose of this study was to investigate the effect of group narrative therapy on body dysmorphic concern in student of shahid chamran university. Method: Among about 1520 students, 212 female students selected randomly by multistage method. Then Participants completed BICI and 40 students with high BICI score (one standard deviation above mean score of group), divided into experimental and control groups. Results After 10 session of group narrative therapy, results of ANCOVA were statistically significant at p?0/001. Conclusion: Therefore, it is suggested that group narrative therapy decreased body dysmorphic concern in experimental group compare with the control group. The results showed that group narrative therapy intervention can reduce body dysmorphic concern.