مدل‏يابي روابط ساختاري بين استرس شغلي، نگرش معنوي و سلامت رواني كاركنان ناجا

Modeling of structural relations between job stress, Spiritual attitude and psychological health In NAJA personnel

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف مدل يابي روابط ساختاري بين استرس شغلي، نگرش معنوي و سلامت روان كاركنان ناجا انجام گرفته است. روش: با استفاده از روش نمونه گيري خوشه اي تصادفي از بين كليه كاركنان كلانتري هاي نيروي انتظامي سطح شهر تهران 600 نفر انتخاب شده و پنج پرسشنامه 1) فرم كوتاه مقياس استرس پليس ايران(IPSS-A)؛ 2) سياهه نگرش معنوي (SAI)؛ 3) پرسشنامه سلامت عمومي (28GHQ-)؛ 4) پرسشنامه رضايت شغلي نيروي انتظامي و 5) مقياس عزت نفس روزنبرگ(RSES)در اختيار آنها قرار گرفته است. 356 مورد از آنها براي تجزيه و تحليل آماري، معتبر تشخيص داده شده اند. جهت تحليل داده ها از روش هاي آماري، ضريب همبستگي، تحليل مسير و SEM استفاده شده است. نتايج: علاوه بر بررسي معناداري ضرايب همبستگي، چهار مدل مختلف مورد ارزيابي قرار گرفتند كه منطبق ترين مدل براي داده ها انتخاب شده است. در اين مدل متغيرهاي عزت نفس، استرس شغلي و رضايت شغلي به عنوان متغيرهاي برونزا(مستقل)؛ و نگرش معنوي به عنوان متغير واسطه اي، سلامت روان به عنوان متغير وابسته را مورد پيش بيني قرار مي-دهند. بحث: يافته هاي پژوهش حاضر، همسو با تمامي يافته هاي قبلي، نقش تعيين كننده نگرش معنوي را در تبيين ارتباط بين استرس شغلي و سلامت رواني، در قالب يك مدل جامع تر شناسايي نموده است. اين يافته-ها چنين ايجاب مي نمايند كه جهت ارتقاي شيوه هاي مقابله، به منظور كنترل عوامل استرس زاي شغلي كاركنان ناجا، به اعتقادات معنوي آنان، بيشتر توجه شود.

Introduction: This study has been carried out in order to investigate the modeling of structural relations between job stress, spiritual attitude and mental health in NAJA personnel. Method: In so doing, using random cluster sampling a number of 600 individuals were selected from all the personnel of the police force (NAJA). Then these participants were given five questionnaires including: 1) IPSS-A ; 2) SAI ; 3) GHQ-28 ; 4) police’s job satisfaction questionnaire; 5) RSES. A number of 356 questionnaires of all the questionnaires were considered valid for the statistical analysis. To analyse the data, correlation coefficient, path analysis and SEM were employed. Results: In addition to the investigation of the statistical significance of the correlation coefficients, four models were evaluated, then among which the most appropriate one to be fitted has been selected. Within this model, the variables of self-esteem, job stress and job satisfaction as independent variables; and spiritual attitude as the mediator variable predict mental health as the dependent variable. Discussion: The findings of the current study, in line with the all previous findings, have determined the crucial role of the spiritual attitude in explaining the relationship between the job stress and mental health, within the framework of a more comprehensive model. These findings reveal that in order to promote the methods to confront and control the stress generating factors of the NAJA personnel, their spiritual beliefs should be taken into account more seriously.