بررسي و نقد زينب مناظره و اخلاق ريفيه نخستين رمان معاصر عربي

دراسه و نقد قصه«زينب؛ مناظر و اخلاق ريفيه» كاوّل روايه عربيه معاصره

رمان روايتي منثور و مطول است كه بر اساس تقليدي نزديك به واقعي? ت از رويدادها، انسان، عادات و حالات او در قالب يك پيرنگ نوشته شده و به نحوي شالوده جامعه را در زماني معين به تصوير مي كشد يا مورد نخستين رمان عربي در قرن بيستم و اثري اجتماعي و در نوع خود پيشگام است كه بر « زينب » . انتقاد قرار مي دهد طبق معيارهاي معاصر فن داستان نويسي به نگارش درآمده است. محمد حسين هيكل آن را در اوايل قرن بيستم؛ زماني كه براي تحصيل در فرانسه به سر مي برد، نوشته است. دوري از وطن - مصر - و تاثيرپذيري از تمدن ، ادبي?ات و زيباييهاي فرانسه، از عوامل موثر در نگارش اين اثر است. پيرنگ داستان شرح زندگي واقعي و محيط اجتماعي جامعه روستايي مصر است. جنبه هاي ظاهري زندگي شخصي?ت ها به گونه اي هنرمندانه توصيف شده است. نويسنده در شخصي?ت پردازيها واقعيت عيني جامعه و قوه سيال ذهن خود را در هم آميخته است . در درونمايه داستان زندگي دهقانان مصر، مشكلات و آداب و رسوم آنها به شيوه توصيفي و با رويكردي انتقادي بيان شده است. زبان روان و ساده و توصيف طبيعت، مناظر و شخصي?تها خواننده را تشويق مي كند داستان را تا پايان بخواند و اين از محاسن اين اثر نوپا بشمار مي آيد. در طول روايت? حوادث گاه از لهجه محلي مصر استفاده شده است. عنصر زمان بر خطي مستقيم و گذرا جريان دارد و در كشمكش ميان شخصي?تها و چهارچوب روايي داستان ظاهر مي شود. از عنصر مكان نيز به طور عام و با عناويني مثل: روستا و مزرعه و خانه استفاده شده است. افراط به عنوان قهرمان داستان، درك نسبي و نه عميق « حامد » در توصيفات، تناقض در شخصي?ت پردازيها بويژه درباره از زندگي كارگران و كشاورزان و عدم موفّقي?ت در ورود به عمق شخصي?تها از نقاط ضعف اين اثر به شمار مي آيد