ارزيابي طرح پزشك خانواده شهري در مراكز پايلوت تحت پوشش دانشگاه جندي شاپور اهواز

Assessment Of Urban Family Physician Program In Pilot Centers Covered By Ahvaz Jundishapur University Of Medical Sciences

زمينه و هدف: پزشك خانواده، هسته اصلي در تلاش‌هاي جهاني براي بهبود كيفيت، اثربخشي هزينه، و عدالت در سيستم‌هاي مراقبت‌هاي بهداشتي است. هدف اين مطالعه بررسي طرح پزشك خانواده و مسيرهاي ارجاع مشخص شده براي شش شهر پايلوت طرح در استان خوزستان مي‌باشد. روش بررسي: اين پژوهش مطالعه‌اي توصيفي است كه به صورت مقطعي در سال 1390 انجام شده است. براي جمع آوري داده‌ها از چك ليست از پيش طراحي شده استفاده گرديد. در اين مطالعه 15 تيم مراقبت سلامت در شش شهرستان پايلوت برنامه پزشك خانواده و سطوح ارجاع مشخص شده براي هر كدام از شهرهاي مذكور مورد بررسي قرار گرفته، سپس با دستورالعمل كشوري مقايسه و شكاف موجود شناسايي گرديد. يافته‌ها : بيشترين كمبود مربوط به كارشناس تغذيه و سپس بترتيب پرستار و پزشك بود. در شهرهاي سطح دو ارجاع، استقبال از طرح در بين پزشكان متخصص داراي مطب زياد نبود. در ماهشهر، يكي از شهرهاي سطح دوم، تنها پنج پزشك متخصص در طرح ثبت نام كرده‌اند. در سطح سوم نيز 5/28 درصد پزشكان واجد شرايط در طرح مذكور ثبت نام نموده‌اند. نتيجه‌گيري: تسهيل دسترسي بيماران به پزشكان طرف قرارداد طرح پزشك خانواده و نظام ارجاع در سطوح دوم و سوم ضروري به نظر مي‌رسد. در اين راستا، ايجاد يك نظام انگيزشي جهت جذب متخصصين و بهبود شرايط نگهداشت آنها مي‌تواند سودمند باشد.

Background and Aim: Family physician is the core in the world efforts for quality improvement, cost effectiveness, and equity in the health care systems. The main purpose of this present study was to investigate situation of the family physician program and identify referral route in this program in six pilot cities in Khuzestan province. Materials and Methods: A cross-sectional descriptive study was conducted in 2011. Pre-designed checklists were used for collecting data. In this study, 15 healthcare team in six pilot cities for family physician program in Khuzestan province were examined and their specified referral levels for each city was investigated and compared with the national instruction to identify current gaps. Results: The least number of staff belonged to nutrition, nurses and physicions respectively. In the second referral level cities, Specialists did not welcome the program. In Mahshar, a second level city, five specialists have been registered to family physician program. In the third level, 28/5 percent of specialist were enrolled in this program. Conclusion: It seems that it is necessary to facilitate patient access to physicians under contract with family physician program and referral system in second and third levels. Therefore, establishing a motivation system for attracting specialist and improving their maintenance situation can also be beneficial. Key words: Services Stratification, Health Care Network, Family Physician, Referral System