بررسي همبستگي حمايت اجتماعي، احساس تنهايي و رضايت از زندگي در بين دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي گلستان در سال 1389

Correlation between perceived social support and loneliness with life satisfaction Among Students of Golestan University of Medical Sciences

سابقه و هدف: انسان به عنوان يك موجود اجتماعي در زمينه‌اي از روابط مختلف زندگي مي‌كند و اين روابط در شكل‌گيري هويت و شخصيت فرد موثر مي‌باشد. روابط اجتماعي رضايت‌بخش براي برخورداري از سطح سلامت جسمي و رواني مناسب حياتي است و با توجه به وابستگي انسان به اين‌گونه روابط، تعجب برانگيز نيست كه ميزان حمايتهاي دريافت شده از سوي خانواده و دوستان و احساس تنهايي از مهمترين پيش‌بيني‌كننده‌هاي سلامت روان باشد. هدف از اين مقاله تعيين همبستگي حمايت اجتماعي ادراك شده و احساس تنهايي با رضايت از زندگي در دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي گلستان است. مواد و روشها: در اين پژوهش مقطعي، 226 دانشجوي دانشگاه علوم پزشكي گلستان در سال 1388 به روش نمونه‌گيري تصادفي انتخاب و با استفاده از پرسشنامه اطلاعات جمعيت‌شناختي، مقياس چند بعدي حمايت اجتماعي ادراك شده، مقياس احساس تنهايي و مقياس رضايت از زندگي بررسي شدند. داده‌ها توسط نرم‌افزار آماري SPSS 16 با استفاده از آزمون ضريب همبستگي پيرسون مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: تعداد 226 دانشجو (120 نفر پسر و 106 نفر دختر) در اين مطالعه شركت كردند. اكثر دانشجويان مجرد (92%) و ساكن خوابگاه (95%) بودند. همبستگي معني‌داري بين رضايت از زندگي و ميزان احساس تنهايي دانشجويان وجود داشت (05/0 p < ). همچنين يافته‌ها نشان داد دانشجوياني كه حمايت اجتماعي كافي و مناسب از سوي خانواده و دوستان دريافت مي‌كردند بيشتر از زندگي رضايت داشتند و كمتر از احساس تنهايي رنج مي‌بردند (05/0 p < ). نتيجه‌گيري: با توجه به اينكه وجود حمايت اجتماعي مناسب سبب كاهش ميزان احساس تنهايي و افزايش رضايت از زندگي مي‌شود و يكي از پيش‌بيني‌كننده‌هاي سلامت است، بايد تمهيداتي براي افزايش دريافت حمايت اجتماعي از سوي خانواده و دوستان فراهم گردد. همچنين لازم است كه با توانمند سازي دانشجويان در كسب مهارتهاي ارتباط اجتماعي مناسب، به ارتقاي سلامت روان آنها كمك كرد.

Background and Aim: Human being is embedded with a variety of relationships. Satisfactory social support is crucial for having physical and psychological wellbeing. The purpose of the present study was to assess the correlation between perceived social support and loneliness with life satisfaction. Materials and Methods: In this cross-sectional study, 226 students of Golestan University of Medical Sciences were randomly selected. They were assessed using demographic questions, Multidimensional Scale of Perceived Social Support, Life Satisfaction Scale, and Loneliness Scale. Using SPSS (16) software and Pearson correlation test, the data were analyzed. Results: 120 male and 106 female students filled the questionnaires. 91% of the students were single and 95% were residents of university dormitories. There was a significant correlation between life satisfaction with loneliness in the subjects (p < 0.05). Higher social support from the family and friends was correlated with more life satisfaction and less loneliness (p < 0.05). ‍Conclusion: Findings suggest that, appropriate social support can reduce loneliness and increase life satisfaction. It is also one of the wellbeing predictors. Therefore, the universities should provide strategies to facilitate social support from family and the significant others. Empowerment of the students by teaching social communication skills may also be helpful.