مطالعه ي رابطه ي حداقل دستمزد و فقر در ايران

Study of the Relation of Minimum Wage on Poverty in IRAN

حداقل دستمزد يكي از متغيرهاي مهم سياست هاي بازار كار در سطح جهاني است. زيرا يكي از اهداف مهم اقتصادي – اجتماعي دولت ها، حمايت و پيشتباني از نيروي كار جهت حفظ و ارتقاي قدرت خريد و رفاه زندگي و تامين امنيت شغلي آنان با استفاده از اهرم حمايتي حداقل دستمزد مي باشد .به دليل ارتباط ميان حداقل دستمزد و كاهش سطح فقر اين سياست به يكي از ابزار اصلي جهت كاهش فقر در ميان اكثر كشورها تبديل شده است. هدف اصلي اين تحقيق بررسي رابطه ي حداقل دستمزد بر فقر در اقتصاد ايران مي باشد. در اين مطالعه براي انجام آزمون همگرايي و تخمين مدل از الگوي خود توضيح با وقفه‌هاي گسترده (ARDL) استفاده شده است. براي اين منظور، داده هاي سري زماني سالانه اقتصاد ايران طي دوره ي 1387-1363 به كار گرفته شده است. طي دوره مورد بررسي يافته هاي پژوهش نشان مي دهد كه رابطه ميان حداقل دستمزد و نرخ فقر منفي و معني دار مي باشد. مي توان نتيجه گرفت كه دولت با افزايش حداقل دستمزد، ضمن حفظ قدرت خريد كارگران در شرايط تورمي، نرخ فقر را به طور معني داري كاهش دهد.

The Minimum wage is one of most important labor market policies in the world . Because one of the significant economical - social goals of governments is supporting workforce in order to maintain and improve the purchasing power and life welfare and job security of them using the minimum wage of leverage support . Because of the relationship between minimum wage and poverty line in economic context, this policy has been used as an important tool in the most of countries for alleviating of poverty. The main goal of this research is investigating the relation between minimum wage and poverty in economy of Iran through ARDL model in the period 1363-1387.The results show there is a negative relationship between minimum wage and poverty line in the economy of Iran. Government could reduce the poverty rate by increasing minimum wage, if the inflation rate will be controlled by policy makers.