حق و منسب بودن حضانت و آثار حقوقي آن

The Legal Effects of Custody as a Right

حضانت از موضوعات اصلي در فقه خانواده است و به دليل رويكرد آن به مصالح فرزندان به عنوان نسل آينده از اهميت بسياري برخوردار است. مساله پژوهشي مقاله حاضر اين است كه حضانت اقتضا دارد هم حق باشد و هم تكليف. در حالي كه حق ماهيتي غير از تكليف دارد. در اين پژوهش، با توجه به ادله حضانت ثابت شده است كه حضانت از مقوله حق به معني «منسب» است، نه حق به معني سلطه بر مال؛ از قبيل امتياز و شايستگي والدين براي رسيدگي به امور فرزند است. با توجه به صلاحيت‏هاي انحصاري والدين، شارع هم حق حضانت را به ايشان سپرده و هم اجازه اهمال را به ايشان نداده است و اين‏ها نتيجه منسب بودن حضانت(حقي كه قابل اسقاط و واگذاري نيست) مي‏باشد. در اين تحقيق، آثار متفاوت اين معنا در مشروعيت عقود مرتبط با حضانت، مسووليت پدر براي هزينه‏هاي حضانت و امكان افزايش مدت حضانت مورد بررسي قرار مي‏گيرد.

Custody is one of the main issue in family jurisprudence and its approach to childrenʹs interest as a future generation, is of vital importance, which have not been fully considered in custody law. Whether custody is a right or a duty still some ambiguities and controversies exist, which needs further clarification. It is worthy to note that each one has its legal consequences. While seeking help from legal sources and theological principle of custody as a right or duty the writer tries to make an effort to clarify the ambiguities which still remain. The guardianship maintenance, shifting responsibility and the extension of child custody period after the age of puberty are some unresolved question which are necessary to be clarified as there is no legal justification for them. Indisputably all these factors have different financial and non financial legal effects. Assuming custody as a right or duty to parents, the legitimacy of custody contract, fatherʹs responsibility for guardianship maintenance and possibility of extension of custodial period are studied in this paper.