تحليلي زبان شناختي – ساختاري از قصيده«الظِّل و الصليب»براساس روش ياكوبسن

قصيده « الظل و الصليب » علي اساس دراسه ياكوبسن البنيويه- اللغويه

ساختگرايي(Structuralism) به مثابه يكي از بارزترين جنبش هاي تاريخ انديشه آدمي، در فاصله ميان دو جنگ جهاني متولد شد و در حال حاضر نيز در نوع خود نگرشي پويا و رو به رشد است. به همين (structure) « ساخت » دليل نمي توان به نوعي ارزيابي نهايي و كامل در اين باره دست يازيد. انديشه از قدمتي به مراتب طولاني تر برخوردار است اين اصطلاح در قرن هفدهم ميلادي به واژگان زيست شناسي افزوده گرديد ودر قرن نوزدهم در مطالعه زبان، ادبيات و نيز فلسفه به كار گرفته شد. اصطلاح به شمار مي رود اشاره به نظري ه « ساخت » كه امروزه نزديكترين اصطلاح به مفهوم (system) « نظام » زبان » نظم عبد القادر جرجاني در نگاه اديبان دارد. آن چه كه در اين جستار نوشته آمده تحليلي است صلاح عبدالصبور شاعر و نويسنده مصري كه يكي از « الظل و الصليب » از قصيده « شناختي – ساختاري پرچم داران جنبش شعر آزاد در ادبيات عربي و از رهروان پست مدرنيسم متاثر از انديشه غربي است . در اين پژوهش ابتدا سعي بر آن است تا با بررسي زبان شناختيِ (آوايي و دستوري) قصيده كه به فرم و صورت مربوط مي شود پرداخته شود، سپس محتوا و بررسي زير ساخت و پيكر ه مضمون آن با خوانشي ساختاري از اين اثر ادبي شاعر شهير مصري مورد بررسي قرار گيرد