راه‎كارهاي اصلاح مكالمه در كودكان طبيعي3 تا 5 ساله شهر اصفهان

Conversational repair strategies in normal children

چكيده مقدمه: مهارت‎هاي اصلاح مكالمه، يكي از مهم‎ترين مهارت‎هاي كاربرد شناختي زبان و از دسته مهارت‎هاي مكالمه‎اي مي‎باشد. اهميت اين مهارت‎ها به وي‍ژه در مورد كودكان دچار نقايص زباني از قبيل كودكان كم شنوا يا دچار نقص ويژه زبان كه نياز به اصلاح نقايص ارتباطي دارند، به شدت احساس مي‎شود. اطلاعات آسيب شناسان گفتار و زبان در زمينه چنين مهارتي و شكل طبيعي استفاده از راه‎كارهاي اصلاح مكالمه (تكرار، بازگويي، افزايش و اصلاح سرنخي) بسيار محدود و مبتني بر حدس و گمان مي‎باشد. اين پژوهش به معرفي و مقايسه اين راه‎كارها در كودكان طبيعي 3، 4 و 5 ساله پرداخت. مواد و روش‌ها: در اين پژوهش توصيفي- تحليلي و مقطعي، كاربرد انواع راه‎كارهاي اصلاح مكالمه در 72 نمونه از كودكان دختر و پسر فارسي زبان شهر اصفهان، در سه گروه سني 3، 4 و 5 ساله به كمك دو كتابچه تصويري و ايجاد موقعيت درخواست توضيح، مورد بررسي قرار گرفت. يافته‌ها: راه‎كارهاي بازگويي، اصلاح سرنخي و پاسخ‎هاي نامناسب با سن ارتباط معني‎داري داشتند، ولي در مورد راه‎كارهاي تكرار و افزايش، چنين ارتباط آماري به اثبات نرسيد. در مورد جنس نيز تنها راه‎كار بازگويي در پسران، كاربرد بيشتري نسبت به دختران داشت. بحث: تكرار در هر مقطع سني پركاربردترين راه‎كار بود. استفاده از راه‎كار بازگويي در سنين پايين‎تر، شايع‎تر و با افزايش سن كاهش يافت. استفاده از راه‎كار اصلاح سرنخي نيز با افزايش سن بيشتر شد. اين نتايج با نتايج پژوهش‎هاي خارج از كشور هم‎خواني داشت. كليد واژه‌ها: كاربردشناسي زبان، اصلاح مكالمه، نقص ارتباطي.

ABSTRACT Introduction: Conversational repair strategies are among the most important pragmatic skills and are classified under the category of conversational skills. The importance of these skills has been specifically explored in hearing-impaired or specific language-impaired children who are prone to communicative breakdowns during interactions with others. Speech-language pathologistsʹ knowledge about the conversational repair strategies (i.e., repetition, revision, addition and cue repair) and their normal application during communicative interactions is at best limited and tentative. The purpose of this study was to investigate and compare these strategies in children with 3, 4 and 5 years of age. Materials and Methods: In this cross-sectional research, the employment of conversational repair strategies were evaluated across 72 speech samples derived from Farsi-speaking children resident in Isfahan-Iran. The subjects were divided into three age groups: 3, 4 and 5 years. Results: The results indicated that revision, cue repair and inappropriate responses had significant correlation with age whereas repetition and addition strategies did not show such relationship. With regard to gender of subjects, revision was the only strategy which was more applied by boys than by girls. Conclusion: Repetition was the most frequently applied strategy in each age group. The employment of revision strategy was more common in younger children and, with increasing age, its application decreased. However, subjects used cue repair more frequently as their age increased. These results were in agreement with study results of foreign researchers. Keywords: Pragmatics, Conversational repair, Communicative breakdown.