تاثير فعاليت هوازي حاد بر پاسخ هاي فيبرينوليز جودوكاران در صبح و عصر

Effect of acute aerobic exercise on fibrinolytic responses of judokas in the morning and evening

هدف از اين تحقيق مقايسه پاسخ هاي فيبرينوليزي جودوكاران به فعاليت هوازي حاد در صبح و عصر بود. براي اين منظور 15 نفر جودوكار با ميانگين سني 37/1 ± 9/24 سال، دو جلسه فعاليت ورزشي زير بيشينه با شدت 70 درصد حداكثر اكسيژن مصرفي (VO2max) را روي دوچرخه كارسنج و به مدت 30 دقيقه در صبح و عصر و با فاصله حداقل 4 روز از يكديگر اجرا كردند. نمونه هاي خوني براي اندازه گيري فعاليت فعال كننده پلاسمينوژن بافتي (tPA) و مهاركننده فعال كننده پلاسمينوژن نوع 1(PAI-1) در حالت استراحت، بلافاصله بعد از فعاليت و بعد از 30 دقيقه برگشت به حالت اوليه جمع آوري شد. فعاليت tPA به دنبال فعاليت ورزشي در هر دو نوبت صبح و عصر افزايش يافت (001/0 ? P) و بعد از دوره برگشت به حالت اوليه، به مقادير پايه بازگشت (05/0 < p نسبت به مقادير پايه). فعاليت tPA تنها در مرحله بلافاصله بعد از فعاليت ورزشي در نوبت عصر بيشتر از نوبت صبح بود (05/0 ? P). فعاليت PAI-1 در اثر اجراي ورزشي تغيير نكرد (05/0 < p)؛ اما ميزان فعاليت آن در هر سه مرحله استراحت، بلافاصله بعد از فعاليت و بعد از 30 دقيقه برگشت به حالت اوليه در نوبت صبح به طور معني داري بيشتر از نوبت عصر بود (05/0 ? P). نتايج مطالعه حاضر نشان داد فعاليت هوازي حاد مي تواند باعث فعال سازي دستگاه فيبرينوليز شود. اما اين افزايش در طول دوره برگشت به حالت اوليه سريعاً به مقادير استراحتي افت مي كند. بعلاوه، فعاليت خالص دستگاه فيبرينوليز در طول جلسه ورزشي نوبت عصر بيشتر از نوبت صبح بود.

The aim of this study was to compare fibrinolytic responses of judokas to aerobic exercise in the morning and evening. Fifteen judokas aged 24.9 ± 1.37 (mean ± SD) years performed two exercise sessions, morning and evening, at 70% of maximal oxygen consumption (VO2max) on cycle ergometer for 30 min, with at least 4 days intervals. The venous blood samples have been drawn at rest, immediately post exercise and after 30 min of recovery period for measure tissue plasminogen activator (tPA) and plasminogen activator inhibitor-1 (PAI-1) activity. Exercise presented significant increases in tPA activity (P ? 0.001), which returned to the baseline values after recovery in both exercises. tPA activity was only higher at immediately post exercise phase in the evening than morning session (P ? 0.05). PAI-1 activity no longer demonstrated exercise-related changes (P ? 0.05), but it was significantly higher during the morning than evening sessions (P ? 0.05). The results of present study demonstrated that acute aerobic exercise may be resulted in activation of fibrinolytic system. But during recovery, fibrinolytic activity decreased quickly to the baseline values. In addition, the net activity of fibrinolysis system was higher during the evening than morning exercise.