شيوع خطاي ترياژ و پيامدهاي ترياژ سبك در بيماران مراجعه كننده به بخش اورژانس

Prevalence of miss triage and outcomes under triage of patients in emergency department

مقدمه: ترياژ براي ارزيابي باليني اوليه و دسته بندي كليه بيماران مراجعه كننده به بخش اورژانس جهت ارايه مناسب ترين درمان، ضروري است. ترياژ صحيح و سريع بيماران كليد عملكرد موفق در بخش اورژانس است. اين مطالعه با هدف تعيين شيوع خطاي ترياژ و پيامدهاي ترياژ سبك در بيماران مراجعه كننده به بخش اورژانس انجام شد. مواد و روش ها: در اين پژوهش توصيفي، پرونده 300 بيمار مراجعه كننده به بخش اورژانس بيمارستان هاي آموزشي وابسته به دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي كه در آن ها ترياژ "نمايه وخامت اورژانس" (Emergency Severity Index) به صورت فعال اجرا مي شد؛ به روش تصادفي ساده انتخاب گرديد. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه حاوي اطلاعات جمعيت شناسي و فرم ترياژ براساس الگوريتم ترياژ "نمايه وخامت اورژانس" استفاده شد. براي تعيين روايي ابزار، از روش روايي صوري و براي پايايي از روش همبستگي بين مشاهده كنندگان (85/0) استفاده شد. تجزيه و تحليل داده ها توسط نرم افزار SPSS نسخه 17 انجام گرديد. يافته ها: در اين مطالعه ميزان ترياژ سبك 7/23 درصد و ميزان ترياژ سنگين 7/11 درصد بود. بيشترين ميزان ترياژ سبك در سطح 3 ترياژ "نمايه وخامت اورژانس" بود. خطر مرگ در اثر ترياژ سبك (با اطمينان 95 درصد) 2/3 برابر بيشتر از گروه ترياژ صحيح و ترياژ سنگين بود. بعلاوه، همبستگي معني داري بين خطاي ترياژ و زمان انتظار بيمار تا معاينه توسط پزشك اورژانس (39/0P=)، طول بستري بيمار در بيمارستان (77/0P=) و نيز بين خطاي ترياژ و زمان بستري بيمار در بخش اورژانس (50/0P=) يافت نشد. نتيجه گيري: ميزان خطاي ترياژ از آستانه قابل قبول بالاتر است. در اين پژوهش انجام ترياژ صحيح و يا همراه با خطاي ترياژ، تاثيري بر شاخص هاي زمانسنجي نداشته است.

Introduction: To achieve the most suitable treatment, triage is essential for the first clinical evaluation and classifying all patients referring to the emergency department. Accurate and rapid triage of patients is the key to a successful performance of emergency departments. This study aimed to determine prevalence of miss triage and outcomes under triage of patients in emergency department. Materials and Methods: In this descriptive study, a total of 300 files were randomly selected among patients referred to the emergency department of the hospitals that are educationally related to the Shahid Beheshti University of Medical Sciences where "Emergency Severity Index" (ESI) was actively implemented. Data was collected by demographics information and triage form based on triage algorithm "Emergency Severity Index". To determine the validity, face validity and reliability of the ESI was measured by inter-rater observation (0.85). Data were analyzed by SPSS/17. Findings: The under triage of 23.7% and over triage of 11.7% were assessed in the research. The largest amount of under triage was at the ESI level 3. Dying risk of under triage (with 95%) was 3.2 times higher than accurate triage and over triage. In addition, there was no meaningful statistical difference for the average period of hospitalization (P=0.77), duration of hospitalization at the emergency department (P=0.50) and waiting time for the initial examination (P=0.39) by the emergency physician in triage group comparing the under triage group. Conclusion: Findings showed that the degree of miss triage is higher than the acceptable threshold and doing an accurate triage or along with miss triage doesn’t have any impacts on the timing indicators.