طراحي مدل تخصيص بهينه منابع در بانك‌ها با استفاده از مدل‌هاي سيستم‌هاي توليدي با خطوط توليد موازي

Production planning in parallel production systems such as banks:

صنعت بانكداري در دنيا و به ويژه در ايران ،جزو آن دسته از سازمانهاي رقابتي هستندكه در آنها فعاليتهايي به صورت موازي و سري در جهت تحقق اهداف صورت مي گيرد. جهت نيل به اين اهداف ، هدف گذاري براي دوره بعدي فعاليت از موضوعات بسيار حساس و با اهميت مي باشد. تصميماتي كه مديران اجرايي شركت‌ها در زمينه افزايش ثروت سهامداران مي‌گيرند تا حدي در گرو پيش‌بيني‌هايي است كه از وقايع آينده مي‌كنند. آنان با پيش‌بيني‌هاي كوتاه‌مدت و بلندمدت، برنامه‌هاي مالي شركت را تهيه مي‌كنند. اين مقاله يك روش براي طراحي توليد و تخصيص بهينه منابع براي يك واحد تصميم گيرنده مركزي با چندين واحد توليدي كه هريك شامل خطوط موازي توليد هستند را مورد مطالعه قرار مي دهد. براي اين منظور، ميزان ورودي مصرف شده و خروجي توليد شده در فصل قبلي توليد و همچنين ظرفيت ورودي و خروجي ها مفروض هستند. به عبارت ديگر ، برنامه ارايه شده جديد بايد به گونه اي تدوين گردد كه ميزان كارايي نسبي همه خطوط توليد در فصل بعدي توليد بهبود يابند. در اين مقاله، فرض شده است كه با افزايش مقادير ورودي ، خروجي هاي هريك از خطوط توليد در فصل بعدي توليد ، افزايش بيابند. در انتها به منظور نشان دادن قابليتهاي روش اشاره شده ، يك مثال كاربردي روي داده هاي يكي از بانكهاي تجاري كشور ارايه خواهد شد.

Banking industry in the world and especially in Iran are among those competitive organizations that active based on parallel production systems. So,production planning for the next period of activity is so sensitive, and important. To achieve these end, Decisions should forecastes short and long financial plans for next period. In many real word problems, there is production systems which are composed a finite number of production stations arranged in parallel. The problem of production planning and resource allocation in such systems is an important subject in DEA context. In this paper, the problem of resource allocation and production planning in parallel production systems has been studied. An aggregated DEA model is used to the production planning problem. An empirical example is used to illustrate the applicability to the proposed approach.