بررسي ارتباط نوع زايمان با ديسمنوره در زنان 45-15 ساله شهر اهواز

Investigating the Relationship between Mode of Delivery and Dysmenorrheal in 15-49 Year Old Women in Ahvaz

مقدمه: ديسمنوره يك اختلال ژنيكولوژيك شايع است كه حدود 50% زنان سنين باروري را تحت تاثير قرار مي‌دهد. به نظر مي‌رسد زايمان، درد قاعدگي را كاهش مي‌دهد. اما تاثير نوع زايمان بر كاهش ديسمنوره ناشناخته باقيمانده است. هدف از اين مطالعه تعيين ارتباط نوع زايمان با شيوع و شدت ديسمنوره است. روش بررسي: در اين پژوهش مقطعي ـ تحليلي از 9 مركز بهداشتي شهري غرب اهواز 384 نمونه از ميان زنان واجد شرايط به صورت تصادفي انتخاب شد. ابزار جمع‌آوري داده‌ها، پرسشنامه دو قسمتي، شامل مشخصات جمعيت‌شناختي و تاريخچه باروري بود. شدت ديسمنوره با استفاده از معيار چندبعدي گفتار ((VMSS: Verbal Multidimentional Scoring System به 4 دسته بدون درد، خفيف، متوسط و شديد تقسيم شد. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از آزمون‌هاي كاي دو و مك نمار انجام گرديد. نتايج: فراواني سزارين در نمونه‌ها 4/41% و شيوع ديسمنوره در زمان مطالعه 4/51% بود. در حالي كه ديسمنوره در اوايل سن باروري و قبل از زايمان 4/79% گزارش شد. شايع‌ترين درجات ديسمنوره قبل و بعد از زايمان به ترتيب خفيف و بدون درد بود. بين فراواني ديسمنوره و زايمان ارتباط معني‌داري يافت شد(001/0(p=، اما شيوع و شدت ديسمنوره با نوع زايمان فاقد ارتباط آماري بود. شيوع ديسمنوره با تحصيلات، قوميت و شغل ارتباط مستقيم داشت (05/0(p < . نتيجه‌گيري: به طور كلي زايمان، ديسمنوره را كاهش مي‌دهد، اگر چه اختلاف زيادي ميان زايمان طبيعي و سزارين در كاهش ديسمنوره مشاهده نشده است و نياز به مطالعات بيشتر در اين زمينه وجود دارد.

Introduction: Approximately 50% of all women experience dysmenorrhea. It seems that childbirth can decrease menstrual pain; though, significant effect of delivery mode on dysmenorrhea has not been clearly explained. This study was carried out to determine the association between mode of delivery and dysmenorrhea frequency and severity. Methods: This is a cross-sectional and analytical study in which 384 eligible women were selected randomly from 9 health centers in Ahvaz. A questionnaire was used for data collection including two sections of demographic characteristics as well as obstetric and menstrual history. Severity of dysmenorrheal was investigated through verbal Multidimensional scoring system (VMSS) and rated on a four-point scale: 0= no dysmenorrhea, 1=minimal, 2=moderate, 3=severe dysmenorrheal. The research data was analyzed through chi-square and McNamara. Results: Frequency of caesarean was 41.4% and frequency of dysmenorrhea was 51.6%, while before the first delivery, it was 79.4%. Before and after delivery most frequent scale in severity of dysmenorrheal involved 1 and 0 respectively. Using McNamara, there was a significant relationship between delivery and frequency of dysmenorrhea (P < 0.001); though, type of delivery did not reveal any relationship to the frequency and severity of dysmenorrhea. There was a positive association among frequency of dysmenorrhea with education, ethnicity and occupation. Conclusion: According to the results, overall delivery declines dysmenorrheal, however; there is no difference between vaginal and caesarean delivery. Hence, further researches are required to explore this issue.