تاثير آموزش مهارت فرزند پروري بر نگراني، اضطراب و باورهاي خودكارآمد والدين

Effectiveness of Parental Skills Training on Worry, Anxiety and Self-Efficacy Beliefs of Single-Child and Multi-Child Parents

مقدمه: هر خانواده شيوه‌هاي خاصي را در تربيت فردي اجتماعي فرزندان خويش بكار مي‌گيرد. اين شيوه‌ها كه شيوه‌هاي فرزندپروري ناميده مي‌شود متاثر از عوامل مختلف از جمله عوامل زيستي، فرهنگي، اجتماعي، سياسي و اقتصادي مي‌باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسي تاثير آموزش مهارت‌هاي فرزندپروري بر نگراني، اضطراب و باورهاي خودكارآمد والدين داراي يك و چند فرزند صورت گرفته است. روش بررسي: در اين پژوهش شبه آزمايشي، دانش‌آموزان دو دبستان دخترانه غيردولتي واقع در شهر كرج به صورت تصادفي به عنوان گروه كنترل و آزمايش انتخاب شدند. والدين دانش‌آموزان گروه آزمايش(54 زوج) با گمارش داوطلبانه در 8 جلسه آموزش شركت نمودند. داده‌هاي به دست آمده از پرسشنامه‌هاي باورهاي خودكارآمد، اضطراب بك و نگراني پنسيلوانيا با استفاده از آزمون‌هاي t-test، دوگروه مستقل و تجزيه و تحليل واريانس چند متغيره مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج: بين پيش‌آزمون والدين داراي يك‌ فرزند و والدين داراي چند فرزند تفاوت معني‌داري وجود نداشت. بين پيش‌آزمون گروه‌هاي آزمايش و كنترل و پس‌آزمون آنها تفاوت معني‌داري مشاهده شد. نتايج آزمون تحليل واريانس چند عاملي ‌آميخته نشان داد كه اثر آموزش فرزندپروري بر نگراني، اضطراب و خودكارآمدي معني‌دار مي‌‌باشد. اما تعداد فرزندان بر نگراني، اضطراب و خودكارآمدي اثر معني‌داري ايجاد نمي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌كند. نتيجه گيري: اين يافته‌ها لزوم و اهميت آموزش والدين به منظور آسان نمودن تربيت فرزندان، كاهش استرس و نگراني ناشي از مسيوليت والدگري را مورد تاييد و تاكيد قرار مي‌دهند.

Introduction: Each family utilizes specific methods for personal and social education of their children. These methods that are called “Parenting style” are affected by various factors such as biological, cultural, social, political, and economic factors. The present study intends to investigate the effectiveness of parental skills training on worry, anxiety and self-efficacy beliefs of single-child and multi-child parents. Methods: In this experimental study, two private girlsʹ school located in the city of Karaj, were randomly selected as the control and experimental groups. Parents of experimental group’s students (54 couples) with a voluntary assignment participated in 8 training sessions. Data were obtained by General Self-efficacy Beliefs Questionnaire, Beck Anxiety Inventory (BAI), Penn State Worry Questionnaire (PSWQ) which were then analyzed by t-test and ANOVA. Results: Results showed that there was not any significant difference in the pretest between single-child and multi-child parents. Regarding control and experimental groups, a significant difference has been detected between the pretest and posttest between two groups. Multifactor ANOVA test results also showed that the effect of parental skills training is significant on fear, anxiety and self-efficacy. But the number of children does not have any significant effect on the fear, anxiety and self-efficacy. Conclusion: Findings emphasize the necessity and importance of parental skills training to facilitate children nurture, decrease stress and worry resulting from parenting responsibility.