ارتباط سطح فعاليت جسمي با افسردگي و اضطراب در دانش‌آموزان دوره متوسطه شهرستان ساوه

The Correlation between Physical Activity and Depression and Anxiety among High School Students in Saveh, Iran

افسردگي، و اضطراب از اختلالات رايج سلامت رواني جوانان و نوجوانان است كه در صورت رفع نشدن به بروز مشكلات عمده‌اي منجر مي‌شود. از طرفي، فعاليت جسمي و ورزش از طريقِ اثرات فيزيولوژيكي و اجتماعي مي‌تواند در كاهش افسردگي و اضطراب موثر باشد 213 دختر و 261 پسر به روش تصادفي خوشه‌اي از ميان دانش‌آموزان شهرستان ساوه انتخاب شدند. سطح فعاليت جسمي با پرسشنامهIPAQ (روايي: قابل‌قبول، پايايي: 76/0) و ميزان افسردگي و اضطراب با پرسشنامه HADS (روايي: قابل‌قبول، پايايي: 84/0) اندازه‌گيري شد. براي تعيين ارتباط بين سطح فعاليت جسمي با اضطراب و افسردگي از آزمون ضريب همبستگي اسپيرمن و براي تعيين تفاوت گروه‌هاي دختر و پسر از نظر سطح فعاليت جسمي، افسردگي و اضطراب از آزمونِ t مستقل (05/0 =?) استفاده شد. نتايج نشان داد فعاليت جسمي با ميزان افسردگي در دختران ارتباط معكوس، ولي غير‌معني دار(08/0- =r)، و در پسران ارتباط معكوس و معني دار(15/0- =r) داشت. همچنين فعاليت جسمي با ميزان اضطراب در دختران ارتباط معكوس و غيرمعني-دار(05/0- =r) و در پسران ارتباط معكوس و معني دار (14/0- =r)داشت؛ بنابراين، ميزان همبستگي به‌دست‌آمده در پسران چندان زياد نيست و در دختران نيز غيرمعني دار است كه علت را مي‌توان كمبود ساعات درس تربيت بدني در مدارس دانست. به طور كلي، تجزيه و تحليل داده‌ها و جمع‌بندي مباني نظري و سايرِ تحقيقات بيانگرِ اين است كه افزايش فعاليت جسمي مي‌تواند موجب كاهش افسردگي و اضطراب دانش‌آموزان شود.

Depression and anxiety are two common physiological health problems that can cause disabilities in adolescence and adulthood. If not be resolved, these disorders can lead to major problems. On the other hand, physical activity and exercise can be helpful in decreasing depression and anxiety through physiological and social interventions.213 female and 261 male students were selected through cluster-random sampling method. Data were collected using two questionnaires, HADS and IPAQ. Spearman’s rank correlation coefficient was used to determine the correlation between the level of physical activity and depression/anxiety; on the other hand, T-independent test was used to compare the level of physical activity and the levels of depression and anxiety in male and female groups (?=0.05).The findings suggested that in male students the physical activity was reversely correlated with both anxiety (r=-0.14) and depression (r=-0.15), while in female students the physical activity was reversely correlated with both anxiety (r=-0.05) and depression (r=-0.08) but this correlation was insignificant. In comparing male and female groups, there was no significant difference in the levels of physical activity, anxiety, and depression. The correlation was not so strong in males and was insignificant in females; this finding may be attributed to the fact that the total time allocated to exercise course in schools was not so considerable. Finally, the combination of the theoretical foundations, the related research literature, and the analysis of the data lead us towards this conclusion that an increase in the level of physical activity can result in a corresponding decrease in the level of depression/ anxiety in high-school students.