بيداري اسلامي و رقابت هاي راهبردي ج.ا.ايران و عربستان در آسياي جنوب غربي

رقابت هاي منطقه اي ايران و عربستان در دوران هاي مختلف تاريخي وجود داشته است. مولفه هاي راهبردي و عوامل ايديولوژيك را مي توان در زمره عناصر تاثيرگذار بر رقابت هاي منطقه اي ايران و عربستان دانست. رهبران سياسي و زمامداران حكومتي در عربستان از انگيزه لازم براي نقش‌آفريني در محيط پرمخاطره منطقه آسياي جنوب غربي برخوردارند. الگوي رفتاري آنها مقابله با شيعيان و گسترش جنگ مذهبي در محيط منطقه اي مي-باشد. سازماندهي گروه‌هاي سلفي با «رهيافت تكفيري» و «راهبرد تروريستي» را مي توان در زمره الگوهاي كنش رقابتي عربستان در دوران بيداري اسلامي دانست. نشانه هاي چنين فرايندي را مي توان در اولين روزهاي اسفند 1391 در پاكستان، عراق و سوريه مشاهده نمود. راهبرد تروريستي را بايد بخشي از عملكرد راهكنشي (تاكتيكي) عربستان براي مقابله با نقش‌آفريني ج.ا.ايران و بيداري اسلامي دانست. رويكرد امنيتي عربستان در مقابله با ج.ا.ايران قرار دارد؛ رهبران عربستان و اردن، مقابله با ايران را بر اساس نظريه مقابله با »هلال شيعي» به انجام مي رسانند. چنين رويكردي در سال 2006 تبيين گرديد. نظريه‌پردازان امنيتي عربستان، الگوي مقابله با شيعيان را در راستاي گسترش تضادهاي هويتي اسلامي در منطقه پيگيري مي كنند. كشورهاي اروپايي و آمريكا را بايستي محور اصلي گسترش تعارض براي واپايش (كنترل) موج بيداري اسلامي در منطقه آسياي جنوب غربي، شرق مديترانه و شمال آفريقا دانست.