بررسي تاثير استفاده هم‌زمان از تمرينات تكليف محور و روش محدوديت درماني اجباري بر روي عملكرد حركتي اندام فوقاني بيماران همي‌پلژي بزرگسال

The effects of simultaneous use of task-oriented training and constraint-induced movement therapy on upper limb motor performance in hemiplegic adult patients

چكيده مقدمه: سكته مغزي يكي از شايع‌ترين بيماري‌هاي نورولوژيك تهديد كننده زندگي و مهم‌ترين علت ناتواني افراد مسن است. بروز آسيب حركتي در يك اندام فوقاني به عنوان اصلي‌ترين عامل وابستگي در فعاليت‌هاي روزمره زندگي به شمار مي‌آيد. هدف از اين پژوهش، بررسي تاثير استفاده هم‌زمان از تمرينات تكليف محور و روش محدوديت درماني اجباري بر روي عملكرد حركتي اندام فوقاني بيماران همي‌پلژي بزرگسال بود. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر از نوع مداخله‌اي بود و نمونه‌گيري به صورت در دسترس از كلينيك‌هاي كاردرماني و مراكز توان‌بخشي استان قزوين انجام شد. 26 بيمار 65-40 ساله سكته مغزي انتخاب شده و 3 روز در هفته به مدت 8 هفته يك ساعت در روز تمرينات تكليف محور هم‌زمان با 5 ساعت محدود كردن اندام سالم را انجام دادند. ابزارهاي ارزيابي مورد استفاده شامل آزمون‌هاي Fugl-Meyer و Action research arm به منظور بررسي عملكرد حركتي اندام فوقاني بود. آزمون آماري Paired t جهت تحليل داده‌ها مورد استفاده قرار گرفت. از نرم‌افزار SPSS نسخه 18 براي آناليز داده‌ها استفاده گرديد و سطح معني‌داري 05/0 در نظر گرفته شد. يافته‌ها: ارزيابي‌ها نشان دهنده بهبود معني‌دار عملكرد اندام فوقاني (05/0 > P) بعد از استفاده هم‌زمان از تمرينات تكليف محور و روش محدوديت درماني بود. نتيجه‎گيري: نتايج حاصل از تحقيق حاضر نشان داد كه استفاده هم‌زمان از تمرينات تكليف محور روش محدوديت درماني مي‌تواند روش موثري جهت بهبود عملكرد اندام فوقاني بيماران سكته مغزي باشد. كليد واژه‌ها: تمرينات تكليف محور، محدوديت درماني اجباري، عملكرد اندام فوقاني، همي‌پلژي

Abstract Introduction: Stroke is one of the most common life-threatening neurologic disorders and is among the most important causes of disability in adult life. Unilateral upper limb motor impairment is one of the main causes of dependence in daily living activities. The aim of this study was to demonstrate the effects of simultaneously using both task-oriented exercise and constraint-induces movement therapy on adult hemiplegic patients’ upper limb performance. Materials and Methods: In this semi empirical-intervention study, 26 patients with CVA, who aged 40 to 65 years, were recruited from occupational therapy clinics and rehabilitation centers of Qazvin, Iran using convenience sampling. They performed task-oriented exercises 1 hour a day, while simultaneously under went 5 hours of CIMT, 3 days a week for 8 weeks. Fugl-Meyer test and Action Research Arm Test were used to evaluate upper limb motor performance. Paired t test was conducted for statistical analysis of data using SPSS 18 (? = 0.05). Results: Evaluation results showed significant improvements in upper limb functioning following the simultaneous use of task oriented training and CIMT. Conclusion: The results of this study indicate that simultaneous use of task oriented training and CIMT can be viewed as an effective way to improve the performance of the upper limb of stroke patients. Keywords: Task-oriented therapy, Constraint-induced therapy, Upper limb function, Hemiplegia