ارزيابي سيستم‌هاي اسمز معكوس در بهبود كيفيت آب مورد استفاده در مايع همودياليز بيمارستان‌هاي شهر اصفهان

Evaluation of Reverse Osmosis System for Improving Water Quality Used for Dialysis Fluid

مقدمه: كيفيت شيميايي آب مورد استفاده در تهيه مايع دياليز براي درمان بيماران همودياليزي فاكتور بسيار مهمي است. از اين رو آب مورد استفاده در تهيه مايع دياليز را بايد قبل از استفاده با روش‌هاي اختصاصي تصفيه نمود. هدف اين مطالعه تعيين كارايي سيستم‌هاي اسمز معكوس در بهبود كيفيت آب مورد استفاده در تهيه مايع دياليز است. روش‌ها: در اين مطالعه توصيفي 40 نمونه آب از ورودي و خروجي از اسمز معكوس 5 بيمارستان شهر اصفهان در طي ماه‌هاي فروردين تا مرداد سال 1390 جمع‌آوري شد. سپس از نظر پارامترهاي فيزيكوشيميايي كلر باقي‌مانده، كلرامين، pH، سختي، آلومينيم، فلويور، مس، منگنز، كادميوم، كروم، سرب و نيكل با استفاده از روش‌هاي استاندارد آزمايش‌ آب بررسي گرديد. يافته‌ها: سيستم اسمز معكوس به طور معني‌داري ميزان كلر باقي‌مانده، كلرامين، سختي، سديم، پتاسيم، فلورايد، نيترات، سولفات و منگنز آب خروجي از اسمز معكوس را كاهش داد، ولي تاثير معني‌داري بر كاهش ميزان مس، روي، كادميوم، كروم، سرب و آلومينيم نداشت. همچنين ميزان نيترات، سختي، سرب، كادميوم، كروم و آلومينيم در آب خروجي از اسمز معكوس از استاندارد آب همودياليز بالاتر بود. نتيجه‌گيري: سيستم اسمز معكوس مي‌تواند كيفيت آب مورد استفاده براي همودياليز را بهبود دهد، اما نمي‌تواند سطح برخي از آلاينده‌ها را تا مقادير توصيه شده براي مايع همودياليز كاهش دهد. از اين رو استفاده از اين آب مي‌تواند براي استفاده همودياليز ايمن نباشد. بنابراين استفاده از روش‌هاي تركيبي براي كنترل آلاينده‌هاي شيميايي و اطمينان از همودياليز با كيفيت خوب ضروري است.

Background: The chemical quality of water used for dialysis fluid is a vital factor in the overall care received by dialysis patients. Therefore, water used for this purpose should be treated with advanced methods before use for dialysis. The objective of this study was to assess the efficiency of reverse osmosis systems to improve water quality used for dialysis fluid. Methods: In this descriptive study, 40 water samples were collected from inlet and outlet of reverse osmosis systems of 5 hemodialysis services of Isfahan hospitals, Iran, during April to August 2011. The samples were analyzed for physicochemical parameters including residual chlorine, chloramines, pH, hardness, Al, F, Cu, Mn, Cd, Cr, Pb, Ni concentration according to the standard methods for examining water and waste water. Findings: The results of this study showed that the reverse osmosis systems significantly reduce the amount of residual chlorine, chloramines, hardness, Na, K, F, NO3, SO4 and Mn, but it could not significantly reduce the amount of Cu, Zn, Cd, Cr, Pb and Al. However, the results also showed that the amount of NO3, hardness, Pb, Cd, Cr and Al in outlet samples of reverse osmosis systems was higher than the value given by association for the advancement of medical instrumentation (AAMI). Conclusion: Reverse osmosis systems could improve the quality of water used for hemodialysis but they do not reduce the level of some contaminant to the recommended values for dialysis fluid. This condition may be unsafe for hemodialysis patients. So a rigorous control of chemical contaminants is necessary in order to ensure that hemodialysis therapy is in a good quality.