آگاهي و نگرش پزشكان در رابطه با خون اتولوگ و تاثير آموزش بر آن

Physicians’ knowledge about and their attitude toward autologus blood donation and the effect of education

چكيده سابقه و هدف با توجه به خطرات عفوني و غير عفوني تزريق خون همولوگ، اقداماتي به منظور كاهش عوارض آن صورت گرفته است. از جمله اين اقدامات تزريق خون اتولوگ است. هدف از اين مطالعه، بررسي ميزان آگاهي و نگرش پزشكان در زمينه خون اتولوگ و بررسي تاثير آموزش بر آن بود. مواد و روش‌ها در يك مطالعه مقطعي كه بر روي پزشكان عمومي و متخصصين درخواست‌كننده خون شاغل در بيمارستان‌هاي شيراز در سال 1389 انجام گرفت، پرسشنامه‌اي كه شامل خصوصيات دموگرافيك، آگاهي و نگرش در مورد خون اتولوگ، فوايد و روش‌هاي تهيه آن بود در اختيار آن‌ها قرار گرفت. سپس به پزشكان در زمينه تهيه خون اتولوگ آموزش داده شد. ميزان درخواست خون اتولوگ قبل و بعد از انجام آموزش مقايسه شد. از آزمون‌هاي آماري مجذور كا، فيشر و t جهت تجزيه و تحليل داده‌ها استفاده شد. يافته‌ها ميانگين نمره آگاهي 519 پزشك شركت‌كننده در مطالعه در زمينه خون اتولوگ 32/3 ± 41/14 (20-86/2) بود. ميانگين آگاهي متخصصين(99/2 ± 95/15) بيشتر از پزشكان عمومي(43/2 ± 04/14) بود(05/0 p < ). بيشترين دليل استفاده از خون اتولوگ، اطمينان از سلامت خون بود. بيشترين علت عدم استفاده از خون اتولوگ، عدم آگاهي از شرايط تهيه و درخواست خون اتولوگ بود. ميزان آگاهي و استفاده پزشكان در مورد روش جمع‌آوري خون قبل از عمل جراحي بيشتر از ساير روش‌هاي تهيه خون اتولوگ بود(05/0 p < ). نتيجه گيري ميزان آگاهي پزشكان از روش‌هاي تهيه خون اتولوگ پايين بود. علي‌رغم تمايل پزشكان به استفاده از خون اتولوگ، ميزان استفاده از آن پايين بود و با وجود آموزش افزايش قابل ملاحظه‌اي نيافت.

Abstract Background and Objectives Considering infectious and non-infectious complications of blood transfusion, we decided to survey physicians’ knowledge about and their attitudes toward autologous blood and to see how education can affect them. Materials and Methods A cross-sectional study was conducted on general physicians and specialists who ordered blood and blood products in Shiraz hospitals. A questionnaire aiming to elicit demographic characteristics, and evaluate the knowledge about collection methods of autologus blood and its benefit was used for data collection. Then, we provided education about autologus blood for participants. The rate of ordered autologus blood was compared before and after the intervention. We used chi-square, fisher and t-test for data analysis. Results The mean score of physicians’ knowledge about autologus blood was 14.41 ± 3.32 (2.86-20) that was lower than that of specialists with the mean of 15.95 ± 2. The most common reasons for the use and non-use of autologous blood were blood safety for the former and the lack of knowledge about preparation and prescription of autologus blood for the latter. The knowledge level of physicians was higher in pre-operative collection methods than in other fields of autologous blood collection. Conclusions Physicians’ knowledge about autologus blood was evaluated to be low and despite their desire for its use, the practical rate was still low. The results showed that even education provided to physicians did not increase the ordering rate of autologus blood.