گرايش به تفكر انتقادي و ارتباط آن با عزت‌نفس در دانشجويان پزشكي دوره پيش باليني و باليني

Critical Thinking Disposition and Its relationship with Self-Esteem in Pre-Clinical and Clinical Medical Students of Kermanshah University of Medical Sciences

مقدمه: تفكر انتقادي جز ضروري تصميم‌گيري باليني و صلاحيت حرفه‌اي است. ويژگي‌هاي فردي از عوامل تاثيرگذار در رشد و توسعه تفكر انتقادي دانشجويان است. از طرف ديگر، يكي از ويژگي‌هاي شخصيت بهنجار تاثيرگذار، برخورداري از عزت‌نفس است. هدف اين مطالعه بررسي ميزان گرايش به تفكر انتقادي و ارتباط آن با عزت‌نفس در دانشجويان پزشكي دوره پيش باليني و باليني دانشگاه علوم پزشكي كرمانشاه بود. روش‌ها: اين مطالعه توصيفي تحليلي با تعداد 225 نفر از دانشجويان پزشكي دوره پيش باليني و باليني دانشگاه علوم پزشكي كرمانشاه در سال 1390 بر اساس نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي انجام شد. ابزار گردآوري داده‌ها، پرسشنامه ترجمه شده تمايل به تفكر انتقادي كاليفرنيا و پرسشنامه عزت‌نفس كوپراسميت بود. تحليل آماري داده‌ها با استفاده از آمار توصيفي، ضريب همبستگي اسپيرمن، آزمون كاي دو و تي مستقل انجام گرفت. نتايج: ميانگين نمره تمايل به تفكر انتقادي در دانشجويان مورد مطالعه 87/28±99/212 ( از حداكثر 420) بود. نمره تمايل به تفكر انتقادي 120 نفر (3/53%) از دانشجويان مورد مطالعه در حد متزلزل، 102 نفر(3/45%)، در محدوده منفي و 3 نفر(4/1%)، در محدوده مثبت بود. يافته‌ها بيانگر همبستگي مثبت مستقيم بين نمره تمايل به تفكر انتقادي با عزت‌نفس بود (429/0r=، 001/0=p). همچنين بين تعلق به دو گروه با نمره عزت‌نفس پايين و عزت‌نفس بالا با داشتن تمايل مثبت، متزلزل و منفي به تفكر انتقادي رابطه معناداري وجود داشت (9/25=?2، 0001/0p=). نتيجه‌گيري: دانشجويان با عزت‌نفس بالاتر، از گرايش به تفكر انتقادي مطلوب‌تري برخوردارند و ارتباط مستقيم و مثبتي بين اين دو ويژگي وجود داشت. لازم است اعضاي هيات‌علمي، عزت‌نفس كافي براي انجام قضاوت و تصميم‌گيري در شرايط مختلف باليني را در دانشجويان ايجاد نمايند.

Introduction: Critical Thinking (CT) is an essential component of clinical decision-making and professional competence. Personal characteristics of the students are one of the factors influencing their critical thinking development. The aim of this study was to determine the correlation between Critical Thinking Disposition (CTD) and self-esteem among pre-clinical and clinical medical students in Kermanshah University of Medical Sciences. Methods: In this descriptive-analytic study, 225 pre-clinical and clinical medical students were randomly selected through stratified sampling method in Kermanshah University of Medical Sciences in 2011. The data gathering tool included California Critical Thinking Disposition Inventory (CCTDI), and Cooper-Smith self-esteem inventory. The results were analyzed using descriptive statistics, Spearman correlation coefficient, Chi-Square, and independent sample t-test. Results: Results showed the studentsʹ mean scores in critical thinking disposition was 212.99±28.87(out of 420). Among all, CTD scores of 120 students (53.3%) were in ambivalence range, 102 (45.3%) were strong opposition, and 3(1.4%) positive inclination. There was a significantly positive correlation between CTD and self-esteem scores (r= 0.429, P=0.001). Also, there was a significant correlation between being in high or low self-esteem groups and CTD scores (P=0.0001, ?2=25.9). Conclusion: Students with higher self-esteem had a better CTD scores compared with those who had lower self-esteem and there was a direct and positive correlation between these two variables. Thus, faculty members should impart adequate self-esteem to their students for proper clinical judgment and decision making in different clinical circumstances.