تاثير هوش اخلاقي مديران بر مهارت هاي ارتباطي آنان در سازمان تامين اجتماعي

The Effect of Managers’ Moral Intelligence on Their Communication Skills in the Social Welfare Organization

هدف مقاله حاضر بررسي تاثير هوش اخلاقي مديران بر مهارت هاي ارتباطي آنان در سازمان تامين اجتماعي استان آذربايجان شرقي مي باشد. در اين پژوهش تاثير هوش اخلاقي مديران و ابعاد آن شامل درستكاري، مسيوليت پذيري، دلسوزي، و بخشش بر مهارت هاي ارتباطي مديران مورد بررسي قرار گرفته است. جامعه ي آماري پژوهش حاضر مديران عالي و مياني واحدهاي بيمه اي و درماني سازمان مورد مطالعه به تعداد 249 نفر مي باشد. حجم نمونه ي آماري بر اساس فرمول كوكران، 151 نفر برآورد شده است. روش نمونه گيري به صورت تصادفي طبقه اي مي باشد. ابزار جمع آوري اطلاعات در پژوهش حاضر پرسش نامه مي باشد. روايي پرسش نامه به صورت صوري است. پايايي پرسش نامه توسط آزمون آلفاي كرونباخ براي سوال هاي هوش اخلاقي و مهارت هاي ارتباطي پرسش نامه به ترتيب با اعتبار 838/0 و 726/0 مورد تاييد قرار گرفته است. براي آزمون فرضيه هاي پژوهش از آزمون هاي r پيرسون و رگرسيون دو متغيره استفاده شده است. نتايج حاصل بيانگر آن است كه هوش اخلاقي مديران و ابعاد چهارگانه ي آن بر مهارت هاي ارتباطي آنان در سازمان مورد مطالعه تاثير دارد.

The purpose of the present paper is to investigate the effect of managers’ moral intelligence on their communication skills in the social welfare organization of East Azerbaijan Province. The impact of managers’ moral intelligence and its dimensions including honesty, responsibility, compassion, and forgiveness on their communication skills has been investigated. The statistical population consists of 249 top and middle managers of the insurance and health care units of the organization under study. According to Cochran’s formula, the sample size is 151, obtained by stratified random sampling technique. The data collecting instrument is a questionnaire. The validity of the questionnaire was confirmed by content validity, and its reliability was approved through the use of Cronbach’s Alpha test for the questions of moral intelligence and communication skills with the significance level of 0.838 and 0.726, respectively. In order to test the research hypotheses, we have used Pearson’s correbtion coefficient and covariate regression. The results indicate that the managers’ moral intelligence and its four dimensions affect their communication skills in the organization under study.