آيا بيلي روبين مي‌تواند شاخصي براي پيشگويي بيماري شريان كرونر باشد؟

Can Bilirubin Be An Indicator For Predicting Coronary Artery Disease?

زمينه و هدف: واكنشهاي اكسيداتيو در گسترش روند ‌آترواسكلروز دخيل هستند. تشكيل راديكالهاي اكسيژن و پراكسي واكسيداسيون LDL– كلسترول از آن جمله مي‌باشند. هدف از اين مطالعه، ارزيابي ارتباط بين مقادير سرمي بيليروبين و وقوع بيماري شريان كرونر مي‌باشد. روش بررسي: هشتاد و پنج بيمار و نود و دو فرد سالم انتخاب شدند. ميزان بيليروبين مستقيم و تام به روش ديازو و اندازه‌گيري تري‌گليسريد، كلسترول تام، به روش آنزيمي انجام شد. HDL – كلسترول به روش پلي‌آنيون – كاتـيون و LDL – كلسترول به روش مستقيم سنجش شـد. آناليز آمـاري داده‌هـا بـا نـرم افـزار آمـاري 17SPSS انجـام شـد. آزمـون Chi-squar براي متغيرهاي كيفي و آزمون t-student براي متغيرهاي كمي به كار گرفته شد. سطح معني داري 05/0 P= در نظر گرفته شد. يافته‌ها : مقادير بيليروبين مستقيم، غيرمستقيم و تام در گروه كنترل به ترتيب 213/0، 375/0 و 588/0 و در بيماران به ترتيب 228/0، 365/0، 593/0 ميلي گرم در دسي ليتر بود. بين ميانگين مقادير بيليروبين مستقيم، غيرمستقيم و تام در دو گروه اختلاف معني‌داري مشاهده نشد. بين ميانگين مقادير تري گليسريد و كلسترول تام در دو گروه اختلاف معني‌داري مشاهده نشد. بين ميانگين مقادير HDL- كلسترول در دو گروه(001/0=P) سابقه فاميلي(006/0=P)، ميانگين فشار خون(001P < )، استعمال سيگار(031/0=P) تفاوت معني‌دار مشاهده شد. نتيجه‌گيري: نتايج حاصل از اين تحقيق نشان مي‌دهد كه سنجش بيلي روبين به عنوان شاخصي براي پيشگويي بروز بيماري شريان كرونر مي‌تواند حايز اهميت باشد. اگرچه يافته‌هاي اين مطالعه با برخي از مطالعات پيشين در اين زمينه هم‌سو و با برخي ديگر مغايرت دارد.

Background and Aim: Oxidative interactions such as the formation of oxygen, peroxy radicals and LDL-cholesterol oxidation are involved in the development of atherosclerosis process. This study aims to examine the relationship between serum bilirubin levels and the incidence of coronary artery disease. Materials and Methods: Eighty-five patients and ninety-two healthy volunteers were enrolled in this study. Total and direct bilirubin levels were measured using diazo method. Besides, triglycerides and total cholesterol were determined by enzymatic method, HDL-Cholesterol by polyanionic method, and LDL-Cholesterol by direct method. For statistical analysis of data, SPSS 17 was applied. For qualitative variables, Chi-square and for quantitative variables, t-student tests were used. The significance level was set at P=0.05. Results: Direct, indirect and total bilirubin levels were 0.213, 0.375, 0.588 mg/dl for control group and 0.228, 0.365, 0.593 mg/dl for patient group, respectively. No significant difference was observed between the mean values for direct, indirect and total bilirubin in the two groups. Furthermore, there was no significant difference between triglycerides and total cholesterol level figures in the two groups. However, there was a significant difference between HDL-Cholesterol levels (P=0.001), smoking (P=0.031), family history (P=0.006), and mean blood pressure (P < 0.001) of the two groups. Conclusion: The results of this study indicate that measurement of bilirubin as a marker for predicting coronary artery disease may be important. In the end, it should be mentioned that the findings of this study are consistent with some previous studies, but incompatible with others in this area. Key words: Coronary Artery Disease, Bilirubin, Antioxidants