بررسي هماهنگ سازي توسعه شهري با طبيعت پيرامون و تاثير آن در سرانه و توزيع فضاهاي سبز (مطالعه موردي: شهرستان مراغه)

The Study of the Adaptation of Urban Development to Environment and its Effect on the Distribution and per capita of Parks (Case Study: Maragheh Province)

امروزه توسعه شهري سبب بروز ناهماهنگي‌هايي در چگونگي استفاده از زمين‌هاي شهري و دسترسي شهروندان به تسهيلات و خدمات عمومي شهري شده است. در بين خدمات و تسهيلات شهري، پاركها و فضاهاي سبز به لحاظ كاركردهاي زيست محيطي، اجتماعي و اقتصادي موجب ارتقاي كيفيت محيط شهري و بهبود سطح رفاه عمومي مي‌ گردند. بر اين اساس نحوه پراكنش آنها در عرصه‌هاي شهري به لحاظ شهرسازي و عدالت اجتماعي حايز اهميت است. اين تحقيق با هدف تحليل و ارزيابي چگونگي پراكنش فضايي پاركهاي شهري و كمبودهاي مربوط به آن در شهرستان مراغه انجام پذيرفت. نتايج نشان داد كه پراكنش و توزيع مكاني پاركها و فضاهاي سبز شهر مراغه مناسب نمي‌باشد به نحوي كه شعاع دسترسي و خدمات رساني اين فضاها كارايي چنداني ندارند. همچنين در طي دهه هاي اخير باغات شهر به شدت تخريب شده و مناسبترين اراضي حاصلخيز به مناطق مسكوني تبديل گرديده اند.

Nowadays urban development has caused problems in using the lands of cities and availability of facilities and public civic services for citizens. Parks and public lands have raised the quality of city environment and public wellfare because of their bioenvironmental, social, and economical functions. Accordingly, their transmittency in different urban areas is of great importance because of city planning as well as social wellfare. The present study aimed at analyzing the transmittency of parks and public lands and the existing shortcommings related to them in Maragheh. The results showed that the transmittency and distibution of parks and public lands in Maragheh are not appropriate so that the availability and service providing of the mentioned areas are not of efficient use. Also the gardens of the city have destroyed during the last decades and the most appropriate lands have been changed to buildings.