بررسي توان رقابتي و حمايتي توليد پنبه و برنج در استان گلستان

of Cotton and Rice in Golestan province Investigation of competitiveness and support from production

توليد هر محصولي در كشور بايد علاوه بر سودآوري براي توليدكنندگان آن، براي كشور نيز داراي سودآوري باشد و به عبارت ديگر هزينه اي كه در كشور صرف توليد يك محصول مي شود بايد كمتر از هزينه مصروف براي واردات آن باشد كه اگر چنين باشد كشور در كالاي مذكور داراي سودآوري اجتماعي و شاخص هزينه منابع (PAM) و مزيت نسبي است. در اين مطالعه از روش ماتريس تحليل سياستي براي محاسبه مزيت نسبي استفاده شده است. براي بررسي سياست هاي حمايتي از محصول (DRC) داخلي برنج و پنبه استان گلستان از شاخص هاي محاسباتي ماتريس تحليل سياستي بهره گرفته شده است. نتايج اين پژوهش وضعيت مناسبي را از نظر مزيت نسبي و توان توليدكنندگان برنج و پنبه ديم در استان گلستان نشان مي دهد. از منظر مزيت نسبي بيشترين مزيت نسبي مربوط به برنج دانه متوسط پر محصول پنبه ديم ،(DRC=0/ و پس از آن به ترتيب مربوط به دانه متوسط مرغوب ( 72 (DRC=0/67) مي باشد. پنبه آبي (DRC=0/ و دانه بلند مرغوب ( 75 (DRC=0/ دانه بلند پر محصول ( 73 ،(DRC=0/72) فاقد مزيت نسبي است. همان طور كه نشان داده شد در زمينه درآمدي و (DRC=1/ استان گلستان با ( 61 نهاده اي نيز به محصول برنج و پنبه آبي يارانه پرداخت شده و برآيند سياست هاي داخلي در جهت حمايت از اين محصولات بوده است. اين در حالي است كه برآيند سياست هاي داخلي حكايت از نبود حمايت دولت در زمينه درآمدي و نهاده اي از محصول پنبه ديم استان گلستان دارد.

Production of any commodity should be profitable not only for producers but also for the country as a whole. In other words, production cost of a commodity should be less than income earnedfrom its export or cost of import of that commodity. If these conditions fulfilled one can say that the country enjoys social profitability and comparative advantage in production of commodity under consideration.This study used Policy Analyses Matrix (PAM) and Domestic Resource Cost (DRC) for calculating the comparative advantage. To investigate support policies of rice and cotton in Golestan province indices of policy analysis matrix (PAM) has been used. Results of this research shows diesirable condition of comparative advantage and ability of rice producers and unirrigated cotton in Golestan province. From the view point of comparative advantage, greatest comparative advantage is belonged to high-yield medium grain rice (DRC=0.67), qualified medium grain rice (DRC=0.72), irrigated cotton (DRC=0.72), high-yield long grain rice (DRC=0.73), qualified long grain rice (DRC=0.75), respectively. Irrigated cotton don’t have comparative advantage (DRC=1.61). As presented in this research work, producers of irrigated cotton and rice receive income and input subsidies. While aggregate domestic policy tells us stories of no government support in term of income and inputs in respects to unirrigated cotton.