بررسي تطبيقي ضمانت‌هاي اجرايي نقض قابل پيش‌بيني قرارداد دركنوانسيون بيع بين‌المللي كالا، اصول قراردادهاي تجاري بين‌المللي و حقوق ايران

Sanctions of Anticipatory Breach of Contract:A Comparative Study of the International Sale of Goods Convention (Vienna 1980), Principles of International Commercial Contracts and Iranian Law

عدم اجراي قرارداد در موعد مقرر، كه نقض واقعي قرارداد محسوب مي‌گردد، داراي ضمانت‌هاي اجرايي در جهت تامين منافع زيان ديده است. اما نقض قابل پيش‌بيني قرارداد كه امروزه در اكثر سيستم‌هاي حقوقي به منزله نقض واقعي تلقي گرديده ، آيا مي‌تواند داراي همان ضمانت‌هاي اجرايي نقض واقعي قرارداد باشد؟ در اين مقاله تلاش گرديده ، تعليق اجراي تعهدات از سوي طرف غيرمقصر و نيز در شرايطي فسخ قرارداد به عنوان ضمانت‌هاي اجرايي نقض قابل پيش‌بيني با رويكرد تطبيقي در كنوانسيون بيع بين‌المللي كالا (1980 وين) ـ كه مقررات آن در اين زمينه مورد قبول بسياري از كشورها قرار گرفته ـ اصول قراردادهاي تجاري بين‌المللي كه چكيده كليه نظام‌هاي بزرگ حقوقي معاصر در سطح جهاني است و حقوق ايران، با فرض اثبات اصل اين نظريه، مورد بررسي قرار گيرد تا از رهگذر تبيين مقررات مختلف بين‌المللي در اين خصوص، گامي در جهت اصلاح و تكميل حقوق تجارت بين‌المللي ايران برداشته شود.

A non-performance of contract in due date is considered as an actual breach, has sanctions in order to securing interest of the injured party. Has foreseeable breach of contract - it is accepted today as an actual breach by different legal systems - the same sanctions of actual breach of contract? In this article suspension of performance of obligations by innocent party and, in some conditions, terminate of contract as sanctions of the foreseeable breach with comparative approach in the International Sale of Goods Convention -which its rules for the in question subject have accepted by different legal systems - and in the principles of International Commercial Contracts as well as Iranian Law, are examined. As the result of declaration of international different rules make an effort for amendment and completion the International Commercial Law of Iran.