رسالت روحانيت در توسعه ي دينداري (با رويكرد به نظريات امام (ره)، رهبري (مدظله العالي) و شهيد مطهري

Spreading religiosity, the main mission of the seminary

در اين مقاله سعي شده است به نقش و به تبع آن به انتظارات جامعه از حوزه در رابطه با توسعه ي دينداري، به عنوان يك استراتژي بنيادي و كارامد، از ديدگاه امام خميني? و مقام معظم رهبري(مدظله) و با بهره گيري از نظريات شهيد مطهري?، كه با يكديگر تلفيق شده است و در نتيجه مجموعه اي منسجم را فراهم مي سازد، پرداخته شود. فرض ما در نوشتار بر اين است كه اين انتظارات زماني تحقق مي يابد كه حوزه ها بتوانند انتظارات امام و رهبري و شهيد مطهري را در سه بخش انتظارات تحصيلي ـ علمي، رفتاري و تبليعي تامين كنند. براي پاسخ گويي به اين انتظارات، بي ترديد حوزه هاي علميه، سخت نيازمند توجه به اموري مانند برنامه ريزي صحيح و دقيق به امر آموزش، و نگاه پروسه اي به امر پژوهش و تحقيق و توليد علم و دانش دارند، تا از لابه لاي منابع و متون ديني، افق هاي نويني را به روي جامعه گشوده و با بصيرت و نوانديشي از آفت هاي تحجر و التقاط به دور بوده، و با پرهيز از دنياگرايي و روي آوردن به دنيا، و تهذيب روح و روان از رذايل اخلاقي، و حشر و نشر با مردم پيام هاي ديني و معنوي را به شايستگي و به گونه اي جذاب و روح پسند مطرح نمايند، تا از اين طريق به رشد شتابنده در عرصه ي توسعه ي دينداري دست يابند.

I n this paper, the writer discusses the obligations of the seminary in connection with the spreading of religiosity as an efficient strategy based on the views of the Imam, the supreme leader and Martyr Motahhari. The paper is based on the assumption that these obligations materialize only when the seminary can fulfill the expectations of the Imam, the supreme leader and Martyr Motahhari. These expectations are divided into three types: educational, scientific and behavioral. The writer then discusses the obligations of the seminary if it wishes to fulfill these expectations. Some of these obligations are as follows: to offer an efficient educational planning, to develop an interest in research, to avoid dogmatism, to avoid materialism, to engage in self-purification and self-development, etc.