نقش حوزه هاي علوم ديني در هنجارشناسي و اصلاح فرهنگ ديني

The rol of the seminary in understanding norms and offering correct models for religious culture and behavior

آن چه مد نظر نويسند در اين نوشتار بوده است عطف توجه نيروهاي روحاني و حوزوي به مهم ترين وظيفه‌ي خود، يعني احياي ارزش ها و اصلاح هنجارهاي فرهنگي جامعه مي باشد. نويسنده با همانند سازي فرهنگ به سيستم عامل رايانه كه اصول ريجستري ثابت آن به دلخواه كاربران مي تواند تغيير جهت و موضع و مقدار بدهد و در نتيجه‌ي كار موثر باشد، روحانيت را به عنوان مسوول حفظ اصول قانون الهي و تبيين فروع آن و نيز اشكال زدايي سيستم جامعه‌ي بشري و اصلاح خطاهاي دستوري مي شناسد كه به عنوان وارثان پيامبر? به ايفاي نقش مي پردازند. وي ابتدا تعريفي از فرهنگ دارد تا دو مولفه‌ي مهم آن، ارزش و هنجار، به چهره نمايي پردازند، زيرا همواره در كار چك نمودن حركت جامعه به دو اشكال ممكن است برخورد شود؛ مسخ ارزش ها، و نسخ هنجارها. به نظر وي اصلاح فرهنگ جامعه وظيفه‌ي مهم روحانيت و داراي موضوعيت اصلي است، زيرا كنترل جامعه در گرو آن است؛ همچنان كه اين وظيفه بدون شناسايي ارزش ها و سپس هنجارها غيرممكن است. در اين رابطه شبهه اي به نظر مي آيد كه اصلاح يا انقلاب كدام يك در صدر جدول وظيفه است؟ وي با عطف نظر به شكل كار انبياي عظام? مبني بر ارايه‌ي دو نوع راهبرد امضايي و تاسيسي به اين نتيجه مي رسد كه عمده‌ي كار آنان اصلاح فرهنگ است. دامنه‌ي كار اصلاح و قلمرو آن تا كجاست؟ شكل كار به چه صورتي بايد باشد و چگونه و از چه اهرم هايي بايد استفاده كرد، بحث بعدي نويسنده است. آن گاه وي با توجه به حساسيت نقش نسل نو در تغييرپذيري و احياناً انحراف، و ارايه‌ي نمودهايي از اين گونه ها، و نشان دادن مرز گسل بين نسل نو و بوته‌ي آن، كار روي نسل سوم را ضروري مي داند و سپس به ارايه‌ي چاره‌ي كار مي پردازد.

T he purpose of this paper is to discuss the most important duties of the clergy; that is, the revival of values and to correct the cultural norms of the society. According to the writer, the clergy, as heirs of the prophets, are responsible for safeguarding the principles of religion and for spreading them in the society. The writer presents a definition of culture based on its two main constitutions: norms and values. According to the writer, to prevent the norms and values from being distorted is the main responsibility of the clergy. To do that, however, the clergy need to know these norm and values. The writer also concludes that the task of the clergy is reform not revolution. Next the wrier discusses the dimensions of reform and how reform measures must be implemented in the society. The writer argues that the present generation is susceptible to deviations and corruption, which makes the responsibility of the clergy all the more important.