بررسي سندي و دلالي احاديث «راسخون في العلم»

Examination of the Ahadith concerning “Rasikhuna fi al-‘Ilm” in terms of Chain of Transmission and Evidentiary Proof

از جمله مسايلي كه از دير باز مورد بحث و اختلاف بوده، اين است كه تاويل آيات قرآن را چه كسي مي‌داند؟ از اين رو، دو ديدگاه در بين دانشمندان علوم قرآني به وجود آمده و مستند هر دو گروه آيه 7 آل عمران است كه آيا در اين آيه «راسخون» به «الله» عطف شده يا خير؟ و اينكه آيا راسخون به تاويل قرآن آگاه هستند يا خير؟ هر چند به حكم عقل و دلايل متعدد نقلي، آگاهي راسخان از تاويل قرآن روشن است، اما آنچه كه در اينجا جاي بحث دارد اين است كه راسخان در علم در اين آيه چه كساني هستند؟ از آنجا كه تنها منابع ما در اين مورد، روايات وارده از معصومين است، در اين نوشتار به بررسي و تحليل اين احاديث پرداخته و اعتبار اين روايات را از نظر سند و دلالت بررسي كرده‌ايم. از رهگذر اين بحث كه روايات صحيح السند و صريح الدلاله نيز به آن گواهي مي‌دهند، پيامبر و اهل بيت تنها عالمان به علم تاويل و راسخان حقيقي در علم قرآن هستند.

Among the issues that have since long time ago been controversial and a subject of debate is the question, “Who knows the esoteric interpretation (ta’wil) of the Qur’an?” Thus, two viewpoints have appeared among the scholars of the Qur’anic studies, both referring to the verse 7 of Surat Al-i ‘Imran as to whether rasikhun (those firmly grounded in knowledge) refers to Allah or not; and whether or not the rasikhun know the esoteric interpretation of the Qur’an. Although by rational judgment and according to various scriptural evidences, the rasikhun’s knowledge of the esoteric interpretation of the Qur’an is obvious, what is subject to debate here is who the rasikhun are in this verse. Since our only sources in this respect are the traditions related from the Infallible Imams (A.S.), we have examined and analyzed these traditions in the present writing and checked the validity of these traditions in terms of their chain of transmission (sanad) and evidentiary proof (dilala). As per the fact that the traditions sound in sanad and explicit in diala also testify to it, the Prophet (S.A.W.) and the Ahl al-Bayt (A.S.) are regarded to be the only ones knowledgeable in the science of ta’wil and the real rasikhun in the knowledge of the Qur’an.