بررسي تطبيقي نااميدي در نظريه اسنايدر و قرآن كريم

Comparative Study of Hopelessness in Snyder’s Theory and the Holy Qur’an

نااميدي و نداشتن نگرش مثبت و اميدوارانه، ضمن از بين بردن تلاش‌هاي هدفمند آدمي، يكي از موضوعاتي است كه تضعيف سلامت روان انسان را سبب مي‌شود. در روان‌شناسي مثبت‌نگر، اعتقاد بر آن است كه سازه‌هايي همچون نااميدي، مي‌تواند به ايجاد انواع بيماري‌ها منتهي گردد. از اين رو در يكي دو دهه‌ي اخير، روان‌شناسان در پرتو نظريه‌اي به نام نظريه‌ي اميد، با تمركز بر تفكر اميدوارانه به درمان افسردگي پرداخته‌اند. از سويي ديگر، با توجه به تاثير جهان‌بيني هر فرد در زدودن انواع بيماري‌ها، نمي‌توان از نقش دين در زدودن نااميدي غافل ماند. پژوهش حاضر درصدد است به روش تطبيقي ضمن بررسي نااميدي در نظريه اسنايدر و بازيابي آن در مفاهيم قرآن، به ميزان هم پوشاني اين دو حوزه در تبيين موضوع فوق دست يابد و در پايان بدين نكته راه يافته كه در تطبيق نااميدي در دو حوزه فوق، مشتركات بيش از مفترقات است و يافته هاي بشري، بسيار شبيه داده هاي وحياني است و چون علم اساساً بيان هست‌ها و نيست‌هاست، از اين رو ارتباط با معنويت در بيان ارزش‌ها و بايدها و نبايدهاي آن، نقش بسيار موثري در مقابله با نااميدي دارد. البته جهت قضاوت درباره اثربخشي بيشتر يا كمتر، مطالعات تجربي و عيني لازم است.

Hopelessness and not having a positive and optimistic attitude is an issue that while ruining man’s purposeful endeavors, it discourages human psychological health as well. It is believed in positivistic psychology that some factors such as hopelessness can lead to different types of illnesses. Therefore, in the last two decades, psychologists have in light of a theory called “hope theory” proceeded to treat depression through concentration on hopeful thinking. On the other hand, in respect to the efficacy of an individual’s worldview in overcoming different types of illnesses, the role of religion in overcoming hopelessness cannot be neglected.The present research is intended to conduct a comparative study on hopelessness in the Snyder’s theory and its retrieval in the concepts of the Qur’an and to pinpoint the overlapping of these two areas in explaining the above issue. In conclusion, it has been found out that the commonalities concerning hopelessness in the above two areas are more than their differences and that the human findings are very similar to the Revealed ones; and since science is basically the statement of the beings and non-beings, therefore the relation with spirituality in stating the values and their do’s and don’ts has a very influential impact in confronting hopelessness. Of course, more experimental and objective studies remain to be conducted to make any judgment concerning more or less efficacy.