اثربخشي آموزش واقعيت درماني و مثبت نگري در افزايش سخت رويي مادران داراي فرزند نابينا

Effectiveness of Group Consultation with Two Approaches: Reality Therapy and Positivism to Increase Tirelessness of Mothers Who Have Blind Children

هدف پژوهش حاضر، بررسي مقايسه اي تاثير مشاوره گروهي با دو رويكرد واقعيت درماني و روان شناسي مثبت نگري بر افزايش سخت‌رويي مادران (داراي فرزند نابينا ) شهر تهران است. روش پژوهش از نوع شبه تجربي بر اساس طرح پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل است. جامعه آماري شامل كليه مادران (داراي فرزند نابينا) شهر تهران كه فرزندانشان در مدارس نابينايان مشغول به تحصيل بودند و پس از ارزيابي 45 نفر كه در اين آزمون ها نمرات پايين تري داشتند، انتخاب و به طور تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل تقسيم شدند. گروه آزمايش طي 10 جلسه آموزش گروهي مثبت نگري و واقعيت درماني دريافت كردند. آزمودني هاي گروه آزمايش و كنترل در 2مرحله، پيش آزمون و پس آزمون از طريق (پرسش نامه سخت‌رويي) مورد ارزيابي قرار گرفتند. داده هاي به دست آمده با روش آماري تحليل كواريانس مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته هاي پژوهش نشان داد كه مشاوره گروهي با دو رويكرد واقعيت درماني و مثبت نگري بر افزايش سخت‌رويي مادران (داراي فرزند نابينا) تاثير داشته است. همچنين بين اين دو روش تفاوت معناداري وجود نداشت..

The aim of this research is surveying of effectiveness of reality treatment and positivism to increase tirelessness of mothers who have blind children. The Research method is semi-experimental based on pretest and past-test with control group. Statistical population include all of mothers with blind children in Tehran city whose children are studying in the blind schools, 45 persons were randomly selected and assigned in three groups (2 experimental groups and 1 control group). Members of experimental groups in reality- therapy and positivism participated in 10 sessions. The experimental and control groups were evaluated in 2 stages, pretest and post-test by tirelessness scale (Kubasa). Achieved data were analyzed by covariance analysis statistical method. The research results showed that group consultation with two approaches: reality-therapy and positivism has effect to increase mother’s tirelessness. Also results showed that there is meaningful difference between experimental group and control group (P < 0.05) and positivism method is more effective than reality- therapy.