روش شناسي منافقين از ديدگاه قرآن

Methods of hypocrites from the Qur anic perspective

يكي از موضوعاتي كه در متون اسلامي، به ويژه در قرآن كريم، مورد توجه قرار گرفته «روش شناسي منافقان» است. اين تعبير به معناي پرده برداشتن از چهره ي دوگانه ي آنان در شخصيت انساني و هويت روحي و رواني، اجتماعي، فرهنگي و سياسي ايشان مي باشد. قرآن در صحنه هاي گوناگوني، منافقان را در مقايسه و مقابله با مومنان راستين ذكر كرده و با اين رويكرد از چهره ي دروني و واقعي شان پرده برداشته و سيماي كريه شان را كه در پشت ظاهر و الفاظ فريبنده شان پنهان كرده اند آشكار نموده است. قابل ذكر اين كه، منافقان به دشمني ديرينه با اسلام و ارزش هاي اسلامي معروف هستند و سرچشمه ي بسياري از آفات و رذايل مي باشند. به همين دليل لازم است جهت جلوگيري از ضربه زدن و ضرر رساندن آنان به اسلام، هويت و ويژگي-هاي ايشان تبيين و به مثابه بخشي از روش شناسي صحيح مورد بررسي قرار گيرد. نگارنده در اين مقاله با ذكر معناشناسي واژه ي نفاق و مفهوم روش شناسي منافقان و ضرورت اين موضوع به بحث درباره ي آن پرداخته و در جنبه هاي گوناگون به روش شناسي آنان به دو روش مقابله اي و تبيين ويژگي ها در عرصه هاي گوناگون مبادرت ورزيده است.

A question frequently referred to in Islamic texts, especially the Qur’an, is the question of the methodology of hypocrites. The purpose is to unveil the double face of hypocrites and make their true psychological, political, cultural and social characters known to the Islamic community. In various instances, the Qur’an compares hypocrites to believers with the aim of exposing their true nature. Since hypocrites have proved to be dangerous enemies of Islamic values from the very beginning, it is important that we know them so that they cannot hide themselves beneath their deceptive words and actions. In this paper, the writer first explores the meaning of hypocrisy and hypocrites’ methods, then discusses the importance of this subject and finally addresses the various issues related to the methods of hypocrites.