ارزيابي رضايت از آينده حرفه اي در دانشجويان پزشكي

Assessment of satisfaction about future job satisfaction among medical students

سابقه و هدف: رضايت دانشجويان پزشكي و يا پزشكان آينده كشور از آينده شغلي، خود نقش مهمي در زمينه ارتقا دانش آنان و فعاليت هاي آينده ايشان و بهداشت و درمان آينده كشور خواهد داشت. اين پژوهش با هدف بررسي عوامل موثر در رضايت از وضعيت شغلي آينده دانشجويان پزشكي انجام شد. روش بررسي: در اين مطالعه توصيفي- مقطعي، 250 كارورز پزشكي دانشگاه آزاد اسلامي تهران (156 زن و 94 مرد) در بيمارستان-هاي اميرالمومنين (ع)، جواديه، بوعلي، جواهري، طرفه، كاشاني، لواساني، نفت و كلنيك قدس در سال تحصيلي 1385-1384، توسط يك پرسش نامه محقق ساخته بررسي شدند. داده هاي گردآوري شده با آزمون هاي آماري t، كاي دو و تحليل واريانس تحليل شدند. يافته ها: ميانگين سني كارورزان 98/25 سال و در گروه سني 22 تا 34 سال بودند. تنها متغير تحصيلات مادر با نمره رضايت شغلي دانشجويان ارتباط آماري معني دار داشت (01/0 > p) و جنس، وضعيت تاهل، وجود پزشك در خانواده، تحصيلات پدر و تمايل به اشتغال در شغل پزشكي پس از پايان تحصيلات، ارتباط معني داري با ميزان رضايت آنان از آينده حرفه پزشكي نداشت. نتيجه گيري: عواملي چون نارضايتي از وضعيت اقتصادي، آينده حرفه پزشكي، ساعات كار و تعهدات خدمتي در نقاط محروم از عواملي هستند كه سبب كاهش انگيزه دانشجويان فعلي رشته پزشكي نسبت به آينده حرفه اي آنان مي شود.

Background: This research aimed at studying the factors affecting medical students’ satisfaction with their future job. Materials and methods: In a descriptive, cross-sectional research, 250 medical interns (94 males and 156 females) at the Islamic Azad University in Tehran were studied using an attitude questionnaire with demographic features. They included all medical interns studying medicine in the academic year 1384-1385 (2005-2006) in Qods clinic and Amir Al-Momenin (A), Javadiyeh, Bou-Ali, Javaheri, Torfeh, Kashani, Lavasani, and Naft hospitals. The obtained data were analyzed using t-test, chi-square, and ANOVA. Results: The results of the study showed that mothers’ educational level was the only variable having a significant statistical relationship with the students job satisfaction score (p < 0.01). However, no significant correlation was found between students job satisfaction and factors like sex, marital status, the presence of a physician in the family, fathers’ educational level, and willingness to practice medicine after graduation. Conclusion: Dissatisfaction with their economic status, the future of medical practice, working hours, and obligatory services in deprived areas are among the factors which diminish medical students’ motivation to practice medicine in the future.