تحليلي از رابطه فساد و ماليات تورمي: مطالعه بين كشوري

An Examination of the Relationship Between Corruption and Inflation Tax: A Cross-country Study

پديده فساد مي تواند از راه هاي مختلفي بر تامين مالي دولت و همچنين بر ميزان ماليات تورمي تاثير داشته باشد. طبق تيوري تامين مالي بهينه دولت كه توسط فلپس (1973) و هلپ من و سادكا (1979) ارايه شده است، فرض مي شود كه دولت به عنوان يك عامل عقلايي از منابع درآمدي مختلف (ماليات در مقابل چاپ پول) به اندازه اي استفاده مي كند كه اثر كل اختلالي تامين مالي آن به حداقل برسد. انتظار مي رود كه براي يك اقتصاد با سطح بالاي فساد و ثابت بودن ساير شرايط، هزينه نهايي اخذ ماليات هاي مستقيم و غير مستقيم و كسب درآمد از اين طريق به نسبت هزينه نهايي ماليات تورمي بالا باشد و دولت در تامين مالي خود بيشتر به اخذ ماليات تورمي وابسته باشد. براي استخراج نتايج تجربي و بررسي فرضيه هاي اين مطالعه از نمونه اي شامل 110 كشور استفاده شده است. نتايج اصلي با بكارگيري شاخص كنترل فساد و شاخص درك فساد دلالت بر تاييد (يا عدم رد) فرضيه اصلي اين مطالعه دارند، به اين معني كه سطح فساد بيشتر با ثابت بودن ساير شرايط منجر به افزايش نسبت ماليات تورمي مي-شود. همچنين، شواهد تجربي نشان مي دهند كه اثر فساد بر روي ماليات تورمي در كشورهاي در حال توسعه بيشتر است.