نقش واسطه اي خوش بيني در رابطه بين تجارب تحصيلي استرس زا و واكنش به اين تجارب

The mediating role of optimism on the relationship between experience of and reaction to stressful academic experiences

چكيده مطالعه حاضر با هدف آزمون نقش واسطه اي خوش بيني در رابطه بين استرس تحصيلي ادراك شده و واكنش ها به عوامل استرس زاي تحصيلي در دانشجويان دختر و پسر انجام شد. 300 دانشجو (112 پسر، 188 دختر)، به مقياس استرس دوران دانشجويي (SLSI) و نسخه تجديدنظر شده آزمون جهت گيري زندگي (LOT-R) پاسخ دادند. نتايج نشان داد كه بين عوامل استرس زاي تحصيلي با واكنش ها به اين عوامل رابطه مثبت و معنادار، بين عوامل استرس زاي تحصيلي با خوش بيني رابطه منفي و معنادار و بين خوش بيني و واكنش ها به عوامل استرس زاي تحصيلي رابطه منفي و معنادار وجود دارد. در كل نمونه، نتايج از نقش واسطه اي خوش-بيني در رابطه بين تجارب تحصيلي استرس زا و واكنش ها به اين تجارب حمايت كردند. نتايج تخصيص جنسي روابط ساختاري بين متغيرهاي چندگانه نشان داد كه روابط بين عوامل استرس زاي تحصيلي، خوش بيني و واكنش ها به عوامل استرس زاي تحصيلي در دو جنس هم ارز بودند. براساس نتايج به دست آمده در مدل كلي، تمامي وزن هاي رگرسيوني از لحاظ آماري معنادار بودند و متغيرهاي پيش بين 80 درصد از پراكندگي متغير واكنش ها به تجارب تحصيلي استرس زا را تبيين كردند. نتايج پژوهش حاضر نشان مي دهد كه در مواجهه با تجارب تحصيلي استرس زا، بخشي از تمايز در مدل ترجيحي واكنش ها به عوامل استرس زاي تحصيلي در دو جنس، از طريق تفاوت در ميزان خوش بيني فراگيران قابل تبيين است.

Abstract This study examined the mediating role of dispositional optimism on the relationship between academic stressors and reactions to stressors among male and female students. A sample consisting of 300 students (112 males, 188 females) were administrated the Student-Life Stress Inventory (SLSI) and the Life Orientation Test-Revised (LOT-R). Structural equation modeling was used to assess the mediating effects of optimism on the relationship between academic stressors and reactions to stressors among male and female students. In the global model, results indicated that there was a significant positive correlation between academic stressors with reactions to stressors, a significant negative correlation between academic stressors with optimism and a significant negative correlation between optimism with reactions to stressors. In the global model, results also indicated that the relationship between academic stressors and reactions to stressors was mediated by optimism. The results of the sexual specificity of structural relations showed that structural relations were equal for both sexes. All regression weights in the global model were statistically significant and modelʹ predictors accounted for 80? of the variance in reactions to stressors. These findings show that in both sexes when individuals encounter academic stressors, the difference in reactions to stressors may be accounted for by the difference in the degree of optimism. Keywords: academic stress, optimism, mental health