بررسي تاثير ميزان سرمايه فرهنگي در ميزان احساس شادي زنان جوان (15 - 24 ساله) در شهر اصفهان

The Effect of Cultural Capital on the Happiness of Young Women (aged 15-24) in Isfahan

شادي علت بسياري از تفكرات و رفتارهاي تكامل‌زاست و شاد‌بودن هنري است كه از عوارض موجود عصر صنعتي مي‌كاهد، اما از ديدگاه علمي و آكادميك كمتر بدان توجه شده است. اين‌كه شادي چيست، چه مفهومي دارد، كدام شخص را شاد بناميم و چه شخصي را غمگين و افسرده (ناشاد)، آيا شادي متغيري است تك‌بعدي يا چند‌بعدي، همگي، نيازمند مطالعه دقيق و علمي‌اند. شناخت شادي، به‌گونه‌اي علمي، آكادميك، و عميق، به‌دليل تاثيرات فراوان آن در زندگي بشر، ضرورتي انكارناپذير و مسلم در جهان امروز است و زمينه‌هاي مطالعاتي و پژوهشي فراواني را مي‌طلبد. هدف از اين تحقيق بررسي تاثير ميزان سرمايه فرهنگي در ميزان احساس شادي زنان جوان (15 - 24ساله) شهر اصفهان است.روش كار در اين پژوهش پيمايشي است. جامعه آماري اين تحقيق كل زنان 15 - 24 ساله شهر اصفهان است كه، به گزارش مركز آمار اين استان، 239072 نفر هستند. با توجه به پراكندگي جامعه آماري در مناطق شهر اصفهان، حجم نمونه، بر‌اساس فرمول كوكران، با خطاي 5 درصد، 200 نفر برآورد شده است. در اين پژوهش از روش نمونه‌گيري متناسب در منطقه استفاده شده است؛ به‌طوري‌كه نمونه‌ها از هر منطقه و متناسب با جمعيت آن منطقه انتخاب شدند. يافته‌هاي تحقيق نشان مي‌دهد ارتباط سرمايه فرهنگي و شادي مستقيم است و اين ارتباط در بعد شناختي، سپس در بعد احساسي، و در نهايت در بعد اجتماعي شادي قوي‌تر است. در حيطه ابعاد سرمايه فرهنگي، بيشترين تاثير در بعد وسايل فرهنگي، سپس مهارت‌هاي فرهنگي، و در نهايت مدارك فرهنگي است. ميانگين احساس شادي در بين زنان جوان (15 - 24 ساله) شهر اصفهان 53/54 بوده كه به‌ترتيب بعد احساسي، بعد اجتماعي، و سپس بعد شناختي بيشترين ميزان را به خود اختصاص داده‌اند. ميانگين سرمايه فرهنگي57/27 است كه براساس نتايج به‌دست‌آمده، مهارت فرهنگي داراي بيشترين فراواني و مدارك فرهنگي داراي كمترين فراواني است. از سوي ديگر، وسايل فرهنگي داراي بيشترين نابرابري و مهارت فرهنگي داراي كمترين نابرابري در بين زنان جوان است.

Happiness is the reason of many evolutionary behaviors and being happy is the ability that can reduce the side effects of the industrial age. But, it has received less attention in academic and scientific terms. There is a great need for precise and scientific studies in order to find out who is happy and what happiness is. The aim of this study is to consider the effect of cultural capital on the amount of happiness of young women (aged 15-24) in Isfahan. This survey has used all of the 15-24 years old women of Isfahan as its samples that account to 239072. Because of the diversity of the living areas in terms of the population the Kokaran formula has been used with a 5 percent deviation of 200 people. The sampling method has been chosen based on the characteristics of each area. The results showed that there is a direct relation between social capital and happiness and this relation is much stronger in cognitive, emotional and social dimensions respectively. In the domain of cultural capital the main effect has been in the cultural means, cultural skills and finally cultural documents. The average feeling of happiness among young women in Isfahan was 54.53 with emotional, social and cognitive dimensions. The average cultural capital was 27.57. Based on the results, the cultural skill has the most frequency and the cultural documents have the least frequency. On the other hand cultural means has the most inequality and cultural skill has the least inequality among young women.